Celestin de maneslikker (+stofomslag)

Alle vrouwen vallen als bosjes voor Celestin, en hij voor hen! Maar dan wordt hij tot over zijn oren verliefd op Pimprinula, de dochter van de koning. Nou ja, verliefd… Hij werkt liever niet en denkt met de prinses een luizenleventje te verwerven. Hoe deze eenvoudige luiwammes dit voor elkaar krijgt? Met een liefdesdrankje van een heks misschien. Of door een riddertoernooi te winnen. Maar dan wil het volk ook nog in opstand komen tegen de koning. Een bedreiging voor zijn beoogde luilekkerleventje – uhh, voor een vrouw, bedoel ik.

Een heerlijk, luchtig sprookje! De – excusez le mot – geile bok Celestin staat zo onbezonnen in het leven dat de tegenslag die hem treft hem eigenlijk wel gegund is. Lupano heeft allerlei leuke typetjes in het verhaal verwerkt, zoals de haatdragende tante van Pimprinula en de koning, die flinke oogkleppen op heeft. Dat er onder de bevolking iets broeit geeft dan weer een serieuzere lading aan het verhaal. De tekeningen van Corboz zijn zwierig en soms heerlijk over the top. Ze zijn nogal schetsmatig, maar dat mag de pret niet drukken. Heerlijk album! (MD)

https://www.striptip.nl/strip-speeddates/de-strip-speeddates-van-februari-2024/

Een moeder die amper haar gezin kan voeden, baart haar kind in de open lucht, bij volle maan. Ze legt het op een vlotje en stuurt het het water op, als een soort late afdrijving. Maar net als Mozes in zijn biezen mandje wordt de baby opgepikt. Niet voor lang, trouwens. Het kind wordt te vondeling gelegd in de armen van het standbeeld van Célestin.

Dat lezen we in de proloog van het album Celestin de Maneslikker. Als het hoofdverhaal begint, is het kind al opgegroeid. Het is genoemd naar het standbeeld: Celestin. Hij blijkt een jonge spring-in-het-veld, die vrouwen om zijn vinger kan winden. De maan, die erbij was toen hij geboren werd, heeft nog steeds een bijzondere betekenis in zijn leven.

Hij maakt dan ook vele nachtelijke tochten, vooral naar vrouwen. Als hij een van de hooggeplaatste jongedames zou kunnen verleiden tot een huwelijk zou hij kunnen de sociale ladder kunnen beklimmen.

Maar het leven is niet zonder gevaren, zeker als een vertoornde vader de honden op hem afstuurt. Celestin vlucht en komt zo in contact met prinses Pimprinula, de dochter van koning Maurice I, een grote man die met een klap een stier kan vellen. De prinses heeft een chaperonne, Acariatine, een dame die haar functie van waakhond serieus neemt.

Celestin maakt een afspraak met Pimprinula: als hij erin slaagt om over twee weken de lentespelen te winnen, wil ze hem een kans geven.

Revolutie
Intussen is er overal onrust, al blijft die nog bedekt: vanuit de kroegen wordt er een revolutie voorbereid en in het hof speelt Acaratine een bedenkelijke rol. Ze vindt de koning veel te slap. Er moet nu ingegrepen worden. Celestin fladdert daartussendoor.

Er is ook nog magie in het spel: een drankje moet ervoor zorgen dat Pimprunella verliefd wordt op Celestin. Maar in hofkringen is er ook een drankje dat ervoor moet zorgen dat ze degene van wie ze het meeste houdt (haar vader) gaat haten. Wat zal er gebeuren als beide drankjes hun werk kunnen doen?

Het verhaal over Celestin heeft een historische setting. De dreigende revolutie laat de gedachten uitgaan naar het eind van de achttiende eeuw, maar misschien speelt dit zich iets later af. Er komt namelijk een parodie in voor op het schilderij De vrijheid leidt het volk van Delacroix. Het schilderij verwijst naar de Julirevolutie van 1830. Het schilderij is overbekend. Het werd bijvoorbeeld gebruikt voor de hoes van het album Viva la Vida or Death and all his Friends, van de band Coldplay.

Luchtig
De maatschappelijke onrust en de spanning aan het hof zijn belangrijk voor het verhaal, maar het wordt toch vooral gedragen door de figuur van Celestin, die steeds zijn goede humeur behoudt, ondanks alle tegenslagen. Zijn vrolijkheid kleurt het verhaal, waardoor het luchtig blijft, ondanks de spanningen. Je hebt steeds het vertrouwen dat hij zich op een of andere manier wel zal weten te redden.

Het scenario van Celestin de Maneslikker is van Wilfrid Lupano, die veel vaart in het verhaal weet te houden. Het is amusant, maar door de historische verwijzingen en de ideeën over wie er in een staat de macht behoort te hebben of hoe een volk geregeerd zou moeten worden is het toch net iets meer geworden dan louter amusement. Misschien is het ook wel een pleidooi voor een optimistische levenshouding, zoals die van Celestin, die wil fladderen en genieten.

Aan het slot schrijft Lupano:

Dit album is opgedragen aan alle warhoofden, mafkezen paljassen, excentriekelingen, hele en halve garen, rustelozen van hart en ziel, kortom, aan iedereen die zo wijs is niet te zijn zoals iedereen... Zij zijn degenen die de Maan laten schijnen.

Verder noemt hij de 'maanzieke dichters' en de revolutionaire schrijvers die hij met dit album een ode heeft willen brengen.

Tekeningen
De tekeningen zijn van Yannick Corboz, die samen met Ohazar ook de inkleuring verzorgde. Van Lupano en Corboz besprak ik eerder het fraaie vierluik Moordenaar op maat. Corboz verzorgde ook de tekeningen in De rivieren van het verleden en de serie Verhoeven Brigade. De links plaats ik onderaan.

De genoemde verhalen spelen zich af in een stedelijke omgeving. Parijs heeft veel oude gebouwen, die gemakkelijk een toegang tot het verleden verschaffen, wat voor Celestin handig is. In een wereldstad is verder altijd wat te beleven, wat ook weer uit dit album blijkt.

Corboz hanteert een karikaturale stijl, waarin de overdrijvingen de kenmerken benadrukken. Celestin is echt een spriet en in bepaalde scènes is de gezichtsuitdrukking van Acariatine zo kwaadaardig, dat je snapt dat er weinig goeds huist in deze vrouw. Sommige personages hebben niet al te viel diepte, maar eigenlijk is dat niet hinderlijk voor het verhaal. Je leeft mee met Celestin die zijn tragiek monter draagt. En de verwikkelingen gaan snel en sleuren je door het verhaal.

Inkleuring
De lichte toets komt van Celestin, die door het verhaal danst. Maar veel gebeurtenissen vinden bij nacht plaats, zodat de inkleuring toch vaak vrij donker is. Het blonde haar van Celestin laat hem afsteken bij de donkere omgeving, waardoor hij een lichtpuntje wordt.

Aan het eind van album is een dossiertje met tekeningen opgenomen. De belangrijkste personages komen voorbij, aangevuld met enkele sfeertekeningen.

Celestin de Maneslikker is een album dat lekker leest. Het verhaal zit goed in elkaar en het heeft tempo. De tekeningen zijn goed en de inkleuring zorgt mede voor de sfeer. Een album om een goed humeur bij te krijgen of te behouden.

https://teunisbunt.blogspot.com/2023/12/celestin-de-maneslikker-lupano-corboz.html

Tekenaar Corboz gooide via uitgeverij Silvester enkele hoge ogen met reeksen als Verhoeven brigade, De rivieren van het verleden en Moordenaar op maat. Niet verwonderlijk dus dat de uitgever acht jaar terug ging in de tijd om dit tweeluik op te duikelen en als oneshot uit te geven. We juichen dat toe, maar maken, ter uwer lering, wel een kleine kanttekening: de tekeningen zijn okay, maar halen begrijpelijkerwijs niet het niveau dat Corboz nu haalt. Het verhaal van Lupano is gelukkig best vermakelijk: een vondeling in een fictief koninkrijk tracht zijn sociale positie te verbeteren door het nastreven van een huwelijk met de prinses. Net op dat moment bereiden zijn vrienden de revolutie van het volk voor. Met veel zwier en humor weet Lupano een vermakelijk verhaal te vertellen dat de lezer bevredigd achterlaat.

https://9ekunst.nl/2024/01/06/kort-van-stof-december-2023/

Celestin is een vondeling, ondergebracht bij een herberg waar hij in principe zou moeten werken voor zijn eten en onderkomen. Maar omdat hij gevonden is in een dekentje van duur stof, denkt hij dat hij van adellijke komaf is en voor grote dingen in de wieg gelegd. Omdat hij een handige prater is en een aantrekkelijke jongen, vallen de jonge vrouwen met bosjes voor hem. Hij heeft het dus voorzien op een rijke bruid. Maar hij heeft niet door dat alle adellijke meisjes hem gebruiken en uiteindelijk in hun eigen stand trouwen. Als hij op een avond voor de zoveelste keer op de vlucht slaat voor een adellijke, schietgrage vader, duikt hij van een brug, maar belandt hij in plaats van in het water op een boot. En aan boord zit prinses Pimprinula. Ze raken in gesprek en al gauw blijkt dat ze een hekel heeft aan het hofprotocol. Hij biedt haar meteen zijn diensten aan en ze schept daar wel vermaak in. Ze is zelfs bereid hem nog eens te zien als hij op het Lentefeest, een groot volksfeest, laat zien haar waard te zijn. Celestin heeft nu nog maar één obsessie: de hand winnen van de prinses. Maar dan komt hij er korte tijd later achter dat in de herberg van zijn pleegouders een revolutie wordt voorbereid waarbij de koninklijke familie bedreigd wordt. Het zijn zijn familie en vrienden die de revolutie voorbereiden tegen de prinses op wie hij zijn zinnen heeft gezet. Wat te doen?

Celestin de maneslikker is een sprookje van een arme sloeber die koning wil worden. Ik laat nu even in het midden wat zijn lot aan het eind van het verhaal is. Maar Lupano weet er een geweldig verhaal van te maken en het sfeervolle tekenwerk van Corboz draagt daar zeer aan bij. Vermakelijke strip!

https://www.stripschap.nl/pages/topics/celestin-de-maneslikker.php?p=10