Enola & de fantastische fabeldieren 01: De waterspuwer die ging wandelen

Enola is een jonge enthousiaste dierenarts. Ze doet haar werk vanuit een Natuurhistorisch museum. Ze is deskundige op het gebied van fabelachtige dieren. De dierenarts wordt bij haar werk begeleid door haar assistent de kat Maneki. In dit eerste verhaal draagt Enola zorg voor een Feniks en wordt haar hulp ingeroepen door een kerk die problemen heeft met een beeld van een waterspuwer. Het beeld zou stil moeten blijven staan, maar lijkt te bewegen. Enola probeert het mysterie op te lossen. Zal zij de oorzaak weten te achterhalen?

In dit eerste deel word je direct getrakteerd op een compleet verhaal rondom Enola. Er wordt geen tijd gespendeerd aan het voorstellen van de personages, alles wordt gaandeweg vanzelf duidelijk. Deze fantasierijke strip zal veel jonge lezers aanspreken. Een grappig en liefdevol verhaal vol mythische wezens.

Enola afbeelding

Het verhaal is geschreven door Joris Chamblain. Misschien ken je hem wel van de prachtige stripalbumreeks: Het dagboek van Cerise. Voor deze nieuwe reeks werkt hij samen met illustrator Lucile Thibaudier. Ze is een liefhebber van het tekenen van dieren. Maar ook het tekenen van mensen en gebouwen gaat haar goed af.

De waterspuwer die ging wandelen is een veelbelovend begin van een nieuwe serie. Enola is een sympathiek personage dat veel harten zal stelen. Het verhaal is eenvoudig en zit vol fantasievolle elementen. De strip zal dan ook zeker bij jonge lezers tot de verbeelding spreken. Een fijn boek waarin je helemaal kunt opgaan en je dagelijkse sores even kunt vergeten.

https://indeboekenkast.com/stripboeken/stripboeken/enola-de-fantastische-fabeldieren-1-de-waterspuwer-die-ging-wandelen/

Enola is een dierenarts. Geen gewone dierenarts, maar eentje voor dieren uit sprookjes en legenden. In dit eerste deel van de stripserie wordt Enola ingeschakeld om een stenen waterspuwer te helpen. Deze waterspuwer is al lang onderdeel van een kerk, maar elke ochtend staat hij gedraaid in een richting waar hij niet in hoort te staan. Hierdoor raken bezoekers van de kerk steeds doordrenkt. Er moet snel een oplossing gevonden worden, want anders zou dit nog weleens het einde van de waterspuwer kunnen worden… Kan Enola ontdekken wat de reden is dat de waterspuwer elke nacht draait, of is de enige oplossing de waterspuwer afbreken?

Boeiend verhaal met nog boeiendere tekeningen
De waterspuwer die ging wandelen is een heerlijk luchtig kunstwerkje van Joris Chamblain met prachtige, kleurrijke tekeningen van Lucile Thibaudier. Met nadruk van kunstwerkje, want het boek bestaat maar uit 32 pagina’s helaas. Het verhaal heeft echter ook niet meer nodig. Het is een verhaal met een duidelijk begin, midden en slot. Er is een probleem met een fabeldier, Enola wordt ingeschakeld, ontdekt het probleem en lost het op. hierdoor heeft het ook een bevredigend einde. Het is dan officieel wel een jeugdstrip, maar het is leuk om te lezen voor elke leeftijd. De humor en problemen zijn herkenbaar voor elke leeftijd, dan wel in een andere context, want helaas bestaan de fabeldieren die Enola voorbij ziet komen niet in het echt. Dit maakt het des te interessanter om te lezen.

Interessante en humoristische karakters.
Er zijn twee personages in dit verhaal die duidelijk het belangrijkst zijn en in de volgende delen ook terug gaan komen. Dit is Enola zelf, maar ook haar kat Maneki. Enola is een enthousiaste dierenarts die graag op avontuur gaat, terwijl haar kat toch altijd weer het slachtoffer is van de rare fratsen van Enola. Maneki zorgt voor wat extra humor in het verhaal. Zelf ben ik wel erg nieuwsgierig naar het achtergrondverhaal van Enola. Hoe is ze dierenarts geworden voor fabeldieren? Toch is het niet zo dat je iets aan het verhaal mist, als je dit niet weet. Je wordt meteen meegenomen in de avonturen van Enola en Maneki, die zowel interessant als humoristisch zijn.

Prachtige tekeningen die het verhaal versterken
De schrijfstijl is simpel, maar met veel humor. Wat vooral aantrekt zijn zeker de prachtige tekeningen. Er worden veel felle, opvallende kleuren gebruikt. Hierdoor springen de tekeningen meteen in het oog, maar zonder dat het afleidend of te veel van het goede is. Er wordt mooi afgewisseld tussen meerdere kleine tekeningetjes op één pagina en grote, pagina vullende tekeningen. Er is veel te zien, waardoor je lang naar één pagina kunt staren. Ook is er goed gebruik gemaakt van veel witvlakken tussen de tekeningen, waardoor het voor kinderen heel duidelijk wordt om te lezen in de juiste volgorde.

De tekenstijl is mooi en elke personage is op gelijke wijze getekend, waardoor je meteen een stijlpatroon herkend in de tekenstijl van de tekenares. En deze tekenstijl is heel prettig om te zien. De prachtige tekeningen en kleurgebruik versterken het boeiende verhaal van deze strip.

Samenvatting
De waterspuwer die ging wandelen is een ontzettend vermakelijke strip. Het is leuk om te lezen voor jong en oud. De stijl is prachtig en het verhaal enorm vermakelijk. Een strip die de uitspraak ‘kort, maar krachtig’ overduidelijk letterlijk neemt. En geloof me, als je de reden ontdekt waarom de waterspuwer s ‘nachts gaat wandelen, wil je niets liever dan hem een dikke knuffel geven (zelfs al is dat niet bepaald comfortabel aangezien hij van steen is, maar dan nog). Ik kan niet wachten om te ontdekken wat het volgende avontuur is dat Enola gaat beleven!

https://www.fantasywereld.nl/strips/striprecensies/enola-en-de-fantastische-fabeldieren-de-waterspuwer-die-ging-wandelen/

Joris Chamblain wist al heel wat stripfans te overtuigen met zijn reeks over Cérise. De wondermooie illustraties van Aurélie Neyret en zijn originele en aandoenlijke verhaal waren een topcombinatie en zetten meteen de relatief jonge stripauteur op de kaart. Zijn uitgebreide oeuvre bewijst dat er heel wat fantasie in zijn hoofd omgaat en dat Cérise niet zomaar een toevalstreffer was, die reeks alleen al telt ondertussen zes afleveringen en voor het franstalige publiek heeft hij al zo’n kleine 50 verschillende titels klaargestoomd.

Uiteraard wordt een eerste indruk van een strip niet meteen bepaald door de scenarioschrijver, maar mag meestal de illustrator met de pluimen gaan lopen. Ook bij “Enola en de fantastische fabeldieren 1” is dit het geval. Het verhaal van Chamblain, dat luistert naar de titel “De waterspuwer die ging wandelen” is best charmant en boordevol fantastische insteken, maar het is uiteindelijk Thibaudier die het geheel weet vorm te geven door haar erg leuke tekeningen. (de originele titel klonk echter toch wat poëtischer – La gargouille qui partait en vadrouille)

Chamblain schept een wondere wereld waar allerlei fabeldieren rondwaren. Het geheel oogt wat middeleeuws, met hier en daar pseudo-moderne accenten. De personages in het verhaal zijn stuk voor stuk wat stereotypisch op het blad geschetst, terwijl de fabeldieren een eerder schattige indruk nalaten met een hoog knuffelgehalte. De focus van de beeldvakken ligt voornamelijk op de verschillende karakters en hun belevenissen, terwijl de achtergronden eerder sober worden ingevuld, zonder veel detail of diepgang. (een enkele uitzondering terzijde gelaten).

Het plot is best leuk, maar voelt voor een volwassen publiek wat te eenvoudig aan. Voor de beoogde jeugdige lezer van pakweg 12 jaar is dit ongetwijfeld wel een schot in de roos. De sterkte van Cérise wordt hier niet geëvenaard, maar het eindresultaat mag er best wezen en zal veel jonge fantasie-liefhebbers zeker weten te bekoren.

https://lookie.be/enola-de-fantastische-fabeldieren-de-waterspuwer-die-ging-wandelen-van-joris-chamblain/