Dune: De graphic novel 1 (+stofomslag)

Wanneer een van mijn favoriete boeken wordt verfilmd of verstript houd ik altijd mijn hart vast: zal de nieuwe interpretatie recht doen aan de creatieve rijkdom van het verhaal? De verfilming van The Lord of the Rings vind ik goed gelukt, die van The Hobbit niet, maar de verstripping ervan is dan weer best aardig. Dune kent al een mislukte verfilming: die van David Lynch uit 1984, en een beter geslaagde versie: de miniseries Dune en het vervolg, Children of Dune, die Sci Fi Channel in 2000 en 2003 uitbracht. Het is te hopen dat de nieuwe verfilming die in oktober uitkomt alle verwachtingen overtreft.

Dune – de graphic novel: boek 1 is een goed geslaagde verstripping van het boek. De auteurs zijn dicht bij het originele boek gebleven en dat is zowel bewonderenswaardig als noodzakelijk gezien de complexiteit. De karakters komen goed uit de verf, de fraaie tekeningen zijn sfeervol en passend bij het verhaal. Deze graphic novel geeft een goede indruk van de intrigerende wereld van Dune: een dijk van een science fictionverhaal en een verrijking voor de science fictionstrip!

Eerst een kleine bekentenis – hoewel ik vroeger een fanatieke science fictionlezer was en ik alle delen van Asimov’s Foundationreeksen verslonden heb, net als al die dikke pillen van Robert Heinlein, kon ik niks beginnen met Frank Herbert’s Dune. Op de een of andere manier kwam ik daar niet in – ik vond de mensen te hard, geen overtuigende echte mensen, en de verhalen te extreem, hoewel het bij science fiction voor mij niet snel te extreem is.

Maar nu is daar Dune, de graphic novel, en ik ben ook een groot stripliefhebber, dus… En inderdaad, dat maakt wel uit – Dune is op een meer dan voortreffelijke manier omgezet naar een beeldverhaal dat door de manier van tekenen wel kan overtuigen, al waren er ook hier wel wat bladzijden nodig om me te overtuigen. Maar de verschillende spelers worden mooi geïntroduceerd – het is door de gekleurde tekstblokjes duidelijk door wiens ogen we op welke momenten kijken, en het blijft daardoor mooi overzichtelijk.

Het verhaal speelt zich af in een verre toekomst, te midden van een gigantische interstellaire feodale maatschappij en vertelt het verhaal van Paul Atreides die, samen met zijn familie, de heerschappij over de woestijnplaneet Arrakis overneemt. Of liever gezegd, ze worden gedwongen als “bevelhebbers” van die planeet aangesteld, zeer tegen de zin van hun voorgangers, die er een lucratief maar snoeihard handeltje dreven in “spice”, een drug die levensverlengend en intelligentieverhogend werkt. Ze komen dan ook in een val terecht waar ze niemand kunnen vertrouwen en waar ze hun leven geen moment zeker zijn. Dat levert een verhaal op waarbij je als lezer continu op het puntje van je stoel zit, want ook jij weet niet wie er wel of niet te vertrouwen is, je volgt vooral de jonge hoofdrolspeler Paul.

Hoewel Dune al in 1965 verscheen lijkt het er sterk op dat het boek nu pas zijn voorspellende krachten een beetje waar aan het maken is, zou je bijna cynisch kunnen denken. De perfecte tijd dus voor deze graphic novel en een breder publiek voor deze terechte science fictionklassieker.

https://www.moorsmagazine.com/cartoons/strips/dune-de-graphic-novel-boek-1/

De zoon van James Herbert profiteert al zijn hele leven van de spin-offs die hij baseert op de Dune boeken van zijn vader. Hij weet zich gelukkig steeds te omringen met getalenteerd volk om die verhalen tot een goed einde te brengen. Het duurt even voor je in het verhaal van deze graphic novel zit omdat de scènes niet zoveel samenhang vertonen en de spanningsboog van het boek er hier en daar wat slapjes bijhangt. Een vaak voorkomend euvel bij adaptaties omdat de adaptanten geen zicht hebben op de structuur van het geadapteerde. De tekeningen zijn echter superbe en het bronmateriaal zo goed dat ook deze versie zeer kan beklijven.

https://9ekunst.nl/2021/05/06/kort-van-stof-april-2021/