Sky Doll Collection 2: Lacrima Christi

Skydoll is een van de verbazingwekkendste en verrassendste science fictionstrips die ik ken. Op het eerste gezicht denk je dat het om een lieve strip voor pubermeisjes gaat, maar dat blijkt al snel een enorme misvatting, want dit is een strip met niet alleen duistere, maar ook erotische kantjes, waardoor je het toch echt beter in de volwassenenhoek kunt zetten.

Een sky-doll is een kunstpop, een androïde die gemaakt is als seks-speeltje en die eigenlijk als een soort wegwerpartikel niet lang zou moeten meegaan. Maar Noa, de skydoll waar deze stripserie om draait, krijgt steeds meer menselijke trekjes, en ze blijkt ook magische krachten te hebben. Zo kan ze dode dieren tot leven wekken.

De planeet Papathea, waar de verhalen zich afspelen kent twee kanten van de ziel, die worden vertegenwoordigd door pausin Ludovica en Agape. de pausin is lichamelijk, spectaculair, extravert en bloederig terwijl Agape spiritueel, maagdelijk, etherisch, introvert en feitelijk onbereikbaar is. Achter de buitenkant van die twee gaat een dieper gevoelsleven schuil, en toen ze samen over de planeet heersten werden ze de twee zussen genoemd. De complexiteit en contradicties van religie krijgen een gezicht in die twee vrouwen, die uit duizenden kandidaten werden gekozen tijdens een wereldwijde wedstrijd.

Sky Doll Lacrima Christi Collection bood zes korte verhalen die stukjes uit het leven laten zien van Agape en Ludovica. De geschiedenis van Skydoll wordt even “on hold” gezet., als het ware, om de wereld waarin ze leeft meer perspectief te geven. Die zes verhalen waren getekend door zes verschillende tekenaars, die door de scheppers van Skydoll waren uitgenodigd, en die leverden alle zes een verbluffend staaltje af want de wereld van Papathea en Skydoll werd er nog een slag fascinerender van.

In het tweede boek in deze subreeks zijn opnieuw vijf tekenaars uitgenodigd en het resultaat is wederom subliem. De verhalen zijn donker, grappig, erotisch, verontrustend, en soms alles tegelijk. Barbucci en Canepa namen zelf ook een verhaal voor hun rekening, waarin ze zich net even wat meer vrijheid veroorloven, en dat levert, net als in de jazz, schitterende resultaten op. Gradimir Smudia tekende het grappigste verhaal, Enrique Fernandez net verontrustendste, Benjamin het fraaiste, Afif Khaled haalde de wereld het dichtste naar onze wereld toe, en Mikael Boudoin maakte het duisterste verhaal. Tenslotte zijn er ok nog een paar “hommage”-pagina’s, met platen van een pagina groot door LostFish, Claudio Acciari, Marguerite Sauvage, Likun en Matteo de Longis waar je zo posters van zou willen maken. Magnifiek.

Een subliem “tussendoortje” in afwachting van het vervolg op de Skydoll-saga, maar van dit soort extra bundels kunnen er wat mij betreft niet genoeg verschijnen.

https://www.moorsmagazine.com/cartoons/strips/skydoll-lacrima-christi-collection-boek-2/

De 4 nummers uit de hoofdreeks van Skydoll behoren nog steeds tot onze favoriete sciencefiction strips: opulent en sensueel. Dit tweede deel met kortverhalen die zich in dezelfde wereld afspelen is daar een mooie aanvulling op. Geestelijke vader Barbucci schreef alle verhalen en een resem verschillende tekenaars mocht die tekenen. De gasttekenaars zijn niet de meest voor de hand liggende namen en hun stijlen liggen vrij ver uit elkaar wat, althans toch voor ons, dit boek nog meer bestaansrecht geeft. We vermoeden wel dat het onleesbaar is voor mensen die de hoofdreeks niet achter de kiezen hebben. U weet dus wat u te doen staat.
https://9ekunst.nl/2021/02/06/12119/