Inloggen
Als u een account bij ons heeft, meld u dan aan.
Registreren
Door een account aan te maken in deze winkel kunt u het betalingsproces sneller doorlopen, meerdere adressen opslaan, bestellingen bekijken en volgen en meer.
Account aanmaken
| Scenario | Rodolphe |
| Tekeningen | Georges Van Linthout |
| Inkleuring | Stibane |
| Formaat B | 22 x 29 cm |
| Pagina's | 48 |
| ISBN Hardcover | 9789463065320 |
| ISBN Softcover | 9789463065337 |
Verenigde Staten, jaren ’50/’60. Bergson, de baas van een verzekeringsmaatschappij, belt Bones voor een onderzoek. Een van zijn klanten was het slachtoffer van een afschuwelijk ongeluk. De auto is naar de knoppen en de bestuurder ligt in coma. De tragedie vond plaats op een stuk van Curtiss Road, een rustige en vrije weg. Zonder aanwijsbare redenen is de man de controle kwijtgeraakt over zijn auto, een Buick Roadmaster 52.
In slaap gevallen achter het stuur? Misschien. Maar het is al de derde! De derde die achter het stuur in slaap is gevallen op precies dezelfde plek. Goed, het landschap is niet opzienbarend, maar om nu een dutje te gaan doen...
Ieder deel is een compleet verhaal, geschreven door Rodolphe (Centaurus).
d
17 Jun 2021
Doorbraak.be
De reeks Brian Bones van tekenaar Georges Van Linthout en scenarist Rodolphe combineert mooie klassieke auto’s en spannende strips. De eerste twee delen verschenen onlangs in het Nederlands bij Silvester en het vierde album verscheen pas in het Frans bij Paquet. Het blijken stuk voor stuk topalbums. Georges Van Linthout behoort tot de meest accurate striptekenaars die realistische decors, auto’s enzovoort combineren met meer cartooneske personages. Ondanks zijn zeer gevarieerd werk is hij nagenoeg onbekend in het Nederlandse taalgebied. Volkomen onterecht overigens!
Lou Smog
De Luikse striptekenaar Georges Van Linthout raakte al in de jaren 1980 bekend dankzij de stripverhalen van zijn eerste reeks Lou Smog. Die politiereeks uit het weekblad Kuifje situeerde zich in de jaren 1950 en de tekenstijl sloot nauw aan bij die van de klare lijn van bijvoorbeeld Kuifje of Blake & Mortimer. De 22-jarige debuteerde met degelijke strips over een Amerikaanse politieagent in de jaren vijftig.
Zonder Lou Smog zou hij nooit aan zijn geroemde zwart-wit-strips begonnen zijn
Het duurde echter tot 1990 alvorens het eerste album verscheen bij Lombard. Voor Van Linthout betekende dit een debuut in armoede. Zonder albumverkoop tijdens die vroege jaren had hij nauwelijks inkomsten uit zijn stripverhalen en moest hij alle tekenwerk aannemen zodat er brood op de plank kwam. Gelukkig zorgden de voorpublicaties in tijdschriften voor een matig inkomen. Stripbladen die helaas niet meer bestaan. Vandaag drukt dit zwaar op de doorbraak van ontluikend talent. Zijn tweelingbroer Luc (die o.a. werkt onder het pseudoniem Stibane) nam van André Franquin de reeks Roeltje (Petit Noël in het Frans) over en tekende naar scenario van de onlangs overleden André-Paul Duchâteau stripverhalen van Sherlock Holmes. Na een vijftal albums van Lou Smog wou Georges Van Linthout iets anders. Zonder Lou Smog zou hij nooit aan zijn geroemde zwart-wit-strips begonnen zijn.
Klare lijn
De recente reeks Brian Bones waarvan deel 1, Roadmaster, hier besproken wordt, sluit artistiek en narratief terug aan bij de Lou Smog-verhalen. Uiteraard moderner, want zowel maatschappij als stripverhalen veranderden aanzienlijk. In de jaren 1980, toen Georges Van Linthout begon, verschenen meerdere reeksen of stripverhalen in de zogenaamde ‘klare lijn’-stijl: het knappe Bestemming Peru door die andere Luikse striptekenaar Baudouin Deville, Professor Palmboom door Dick Briel, Ray Banana door Ted Benoit, Sjef van Oekel door Theo van den Boogaard, Willem Peper door Henk ’t Jong, Melior door Jan Vervoort, Nino door Dirk Stallaert, Harry Dickson door Pascal Zanon en Philippe Chapelle, de Albany-cyclus door Jean Claude Floch, January Jones door Eric Heuvel en Franka door Henk Kuijpers.
Vooral in Nederland en Vlaanderen kende de stijl veel aanhangers onder een jonge generatie striptekenaars die nog allemaal droomden van een eigen reeks zoals Kuifje. Die eeuwigdurende reeks was weinigen gegund. Een aantal van de opgesomde striptekenaars bleef in de stijl van de klare lijn tekenen, een aantal onder hen evolueerde naar een persoonlijker stijl of hield er gewoon mee op.
De virtuoze Georges Van Linthout begon strips in klare lijn af te wisselen met strips in een zeer persoonlijke artistieke stijl. Daarnaast tekende hij commerciële strips. In zijn beginjaren tekende hij zelfs mee aan drie albums van Natasja van dorpsgenoot François Walthéry. Soms tekende hij samen met zijn vroegere leraar Didgé (het pseudoniem voor Didier Chardez) aan Saint-Luc. De mooiste voorbeelden van de meer kunstzinnige stripverhalen zijn Celui qui n’existait plus, La nuit du lièvre en Conquistador. Vooral zijn gewassen tekeningen (lavis) en aquarellen zijn werkelijk subliem. Samen met zijn zoon Benjamin (onder pseudoniem Benjamin Fischer) als scenarist tekende hij ook een bekroonde stripdocumentaire (Arraigo) voor Amnesty International.
Ondanks het vele werk van deze touche-à-tout, bleef hierdoor zijn œuvre relatief klein. Zonder een succesreeks waar een striptekenaar dan voor jaren aan vast zit omwille van de centen, volgden regelmatig nieuwe projecten. Vaak verschenen die niet in het Nederlands, wat de indruk wekte dat de striptekenaar soms jaren van de radar verdween. Georges Van Linthout werkt gemiddeld een jaar aan een album. Twee maanden voor het scenario en tien maanden voor de tekeningen. Allemaal bewust zeer artisanaal en met veel documentatie. Dat is aan de albums van Brian Bones duidelijk te zien en dat is een compliment.
Aangename detectivestrip
Roadmaster gaat over een detective van een verzekering (knipoog naar Jan Kordaat). Een cliënt ligt in coma na een verschrikkelijk ongeval. Het accident vond plaats op een verlaten kaarsrechte Curtis Road waar de bestuurder de controle over het stuur van zijn Buick Roadmaster 52 verloor. Vreemd genoeg is dit al het derde ongeval op dezelfde plaats. Al snel blijkt die plek een ware Bermudadriehoek voor auto-ongevallen. Bizar genoeg bijna allemaal Roadmasters. Een ravissante dode filmactrice duikt op in het verhaal als de uit coma ontwaakte chauffeur haar vermeldt als zijn passagier en Bones komt in een verhaal met enkele fijne plotwendingen terecht. De actrice blijkt daar een jaar eerder omgekomen.
Het leesplezier begint al met de oogstrelende cover. De tekeningen zijn werkelijk fantastisch en het scenario stelt ook niet teleur. De eveneens magistrale inkleuring is van de hand van Luc Van Linthout (Stibane) de tweelingbroer van de tekenaar. De Franse scenarist Rodolphe liet zich tot enkele stereotypen verleiden, maar inspireerde zich goed op oude film noirs. De sfeer in deze reeks zit trouwens meteen goed. Het recentste album DS29 brengt ook de Europese (Franse) auto’s in het verhaal zonder dat de magie van de formule daar onder lijdt. De plotwendingen en de spanning zijn in dit vierde album weer geweldig.
Deze spannende stripverhalen over auto’s én met een dosis humor overtreffen veel andere hedendaagse stripverhalen qua tekeningen en scenario. Het is tevens een welkome verademing om ouderwets goede strips te kunnen lezen die geheel in een traditie staan van de prachtige stripklassiekers van de meester van de detectivestrip Maurice Tillieux (Paul Panter, Guus Slim enz).
Die hang naar traditie belemmert echter niet dat de scenario’s allesbehalve oubollig zijn. De combinatie van de klare lijn of retrostijl, de zorgvuldige en zeer geslaagde scenografie en de prachtige oldtimers levert gewoon onversneden leesplezier op. Na het in één ruk uitlezen van beide albums hunkerde ondergetekende naar die vele fantastische strips in de klare lijn uit de jaren 1980, te beginnen met de reeks Lou Smog (quasi onvindbaar, maar voor de gelukkigen kwam die in het Frans in een intégrale uit en zal een Nederlandse vertaling hopelijk spoedig volgen).
Hopelijk volgen er nog vele albums in de reeks Brian Bones, telkens met een bepaald iconisch automodel als gastacteur. De strip verschijnt zowel in softcover als hardcover.
We bundelden in de Brian Bones reeks 2 albums: Eldorado en Roadmaster als Strip van de Week, te koop in onze online boekhandel.
https://doorbraak.be/recensies/spannende-strips-rond-oldtimers/
Lou Smog
De Luikse striptekenaar Georges Van Linthout raakte al in de jaren 1980 bekend dankzij de stripverhalen van zijn eerste reeks Lou Smog. Die politiereeks uit het weekblad Kuifje situeerde zich in de jaren 1950 en de tekenstijl sloot nauw aan bij die van de klare lijn van bijvoorbeeld Kuifje of Blake & Mortimer. De 22-jarige debuteerde met degelijke strips over een Amerikaanse politieagent in de jaren vijftig.
Zonder Lou Smog zou hij nooit aan zijn geroemde zwart-wit-strips begonnen zijn
Het duurde echter tot 1990 alvorens het eerste album verscheen bij Lombard. Voor Van Linthout betekende dit een debuut in armoede. Zonder albumverkoop tijdens die vroege jaren had hij nauwelijks inkomsten uit zijn stripverhalen en moest hij alle tekenwerk aannemen zodat er brood op de plank kwam. Gelukkig zorgden de voorpublicaties in tijdschriften voor een matig inkomen. Stripbladen die helaas niet meer bestaan. Vandaag drukt dit zwaar op de doorbraak van ontluikend talent. Zijn tweelingbroer Luc (die o.a. werkt onder het pseudoniem Stibane) nam van André Franquin de reeks Roeltje (Petit Noël in het Frans) over en tekende naar scenario van de onlangs overleden André-Paul Duchâteau stripverhalen van Sherlock Holmes. Na een vijftal albums van Lou Smog wou Georges Van Linthout iets anders. Zonder Lou Smog zou hij nooit aan zijn geroemde zwart-wit-strips begonnen zijn.
Klare lijn
De recente reeks Brian Bones waarvan deel 1, Roadmaster, hier besproken wordt, sluit artistiek en narratief terug aan bij de Lou Smog-verhalen. Uiteraard moderner, want zowel maatschappij als stripverhalen veranderden aanzienlijk. In de jaren 1980, toen Georges Van Linthout begon, verschenen meerdere reeksen of stripverhalen in de zogenaamde ‘klare lijn’-stijl: het knappe Bestemming Peru door die andere Luikse striptekenaar Baudouin Deville, Professor Palmboom door Dick Briel, Ray Banana door Ted Benoit, Sjef van Oekel door Theo van den Boogaard, Willem Peper door Henk ’t Jong, Melior door Jan Vervoort, Nino door Dirk Stallaert, Harry Dickson door Pascal Zanon en Philippe Chapelle, de Albany-cyclus door Jean Claude Floch, January Jones door Eric Heuvel en Franka door Henk Kuijpers.
Vooral in Nederland en Vlaanderen kende de stijl veel aanhangers onder een jonge generatie striptekenaars die nog allemaal droomden van een eigen reeks zoals Kuifje. Die eeuwigdurende reeks was weinigen gegund. Een aantal van de opgesomde striptekenaars bleef in de stijl van de klare lijn tekenen, een aantal onder hen evolueerde naar een persoonlijker stijl of hield er gewoon mee op.
De virtuoze Georges Van Linthout begon strips in klare lijn af te wisselen met strips in een zeer persoonlijke artistieke stijl. Daarnaast tekende hij commerciële strips. In zijn beginjaren tekende hij zelfs mee aan drie albums van Natasja van dorpsgenoot François Walthéry. Soms tekende hij samen met zijn vroegere leraar Didgé (het pseudoniem voor Didier Chardez) aan Saint-Luc. De mooiste voorbeelden van de meer kunstzinnige stripverhalen zijn Celui qui n’existait plus, La nuit du lièvre en Conquistador. Vooral zijn gewassen tekeningen (lavis) en aquarellen zijn werkelijk subliem. Samen met zijn zoon Benjamin (onder pseudoniem Benjamin Fischer) als scenarist tekende hij ook een bekroonde stripdocumentaire (Arraigo) voor Amnesty International.
Ondanks het vele werk van deze touche-à-tout, bleef hierdoor zijn œuvre relatief klein. Zonder een succesreeks waar een striptekenaar dan voor jaren aan vast zit omwille van de centen, volgden regelmatig nieuwe projecten. Vaak verschenen die niet in het Nederlands, wat de indruk wekte dat de striptekenaar soms jaren van de radar verdween. Georges Van Linthout werkt gemiddeld een jaar aan een album. Twee maanden voor het scenario en tien maanden voor de tekeningen. Allemaal bewust zeer artisanaal en met veel documentatie. Dat is aan de albums van Brian Bones duidelijk te zien en dat is een compliment.
Aangename detectivestrip
Roadmaster gaat over een detective van een verzekering (knipoog naar Jan Kordaat). Een cliënt ligt in coma na een verschrikkelijk ongeval. Het accident vond plaats op een verlaten kaarsrechte Curtis Road waar de bestuurder de controle over het stuur van zijn Buick Roadmaster 52 verloor. Vreemd genoeg is dit al het derde ongeval op dezelfde plaats. Al snel blijkt die plek een ware Bermudadriehoek voor auto-ongevallen. Bizar genoeg bijna allemaal Roadmasters. Een ravissante dode filmactrice duikt op in het verhaal als de uit coma ontwaakte chauffeur haar vermeldt als zijn passagier en Bones komt in een verhaal met enkele fijne plotwendingen terecht. De actrice blijkt daar een jaar eerder omgekomen.
Het leesplezier begint al met de oogstrelende cover. De tekeningen zijn werkelijk fantastisch en het scenario stelt ook niet teleur. De eveneens magistrale inkleuring is van de hand van Luc Van Linthout (Stibane) de tweelingbroer van de tekenaar. De Franse scenarist Rodolphe liet zich tot enkele stereotypen verleiden, maar inspireerde zich goed op oude film noirs. De sfeer in deze reeks zit trouwens meteen goed. Het recentste album DS29 brengt ook de Europese (Franse) auto’s in het verhaal zonder dat de magie van de formule daar onder lijdt. De plotwendingen en de spanning zijn in dit vierde album weer geweldig.
Deze spannende stripverhalen over auto’s én met een dosis humor overtreffen veel andere hedendaagse stripverhalen qua tekeningen en scenario. Het is tevens een welkome verademing om ouderwets goede strips te kunnen lezen die geheel in een traditie staan van de prachtige stripklassiekers van de meester van de detectivestrip Maurice Tillieux (Paul Panter, Guus Slim enz).
Die hang naar traditie belemmert echter niet dat de scenario’s allesbehalve oubollig zijn. De combinatie van de klare lijn of retrostijl, de zorgvuldige en zeer geslaagde scenografie en de prachtige oldtimers levert gewoon onversneden leesplezier op. Na het in één ruk uitlezen van beide albums hunkerde ondergetekende naar die vele fantastische strips in de klare lijn uit de jaren 1980, te beginnen met de reeks Lou Smog (quasi onvindbaar, maar voor de gelukkigen kwam die in het Frans in een intégrale uit en zal een Nederlandse vertaling hopelijk spoedig volgen).
Hopelijk volgen er nog vele albums in de reeks Brian Bones, telkens met een bepaald iconisch automodel als gastacteur. De strip verschijnt zowel in softcover als hardcover.
We bundelden in de Brian Bones reeks 2 albums: Eldorado en Roadmaster als Strip van de Week, te koop in onze online boekhandel.
https://doorbraak.be/recensies/spannende-strips-rond-oldtimers/
s
16 Jun 2021
Strip Tip
VS, jaren 1950. Inspecteur Brian Bones stuit op een mysterie wanneer een auto verongelukt in de woestijn, op een plek die niet bepaald gevaarlijk is. Hoe heeft dit zo kunnen gebeuren? Hij gaat op onderzoek uit…
Door Martijn Douma
Geestverschijning
Bones voert dit onderzoek uit omdat hij voor autoverzekeringsmaatschappij MAAC werkt. Hij komt erachter dat er in een half jaar tijd al 4 auto’s op die plek verongelukt zijn. En allemaal waren het Buick Roadmasters… De bestuurder van het recente ongeluk ligt in coma. Wanneer hij ontwaakt is hij nogal in de war en weet alleen maar uit te brengen dat er een vrouw was die vlak voor het ongeluk bij hem is ingestapt. De vrouw is echter niet gevonden tussen de resten van de auto – een geestverschijning misschien?
Mechanisch en spiritueel adviseur
Met behulp van garagehouder Flint, een Mojave-indiaan en – naar eigen zeggen – mechanisch en spiritueel adviseur van Bones, en enkele anderen komt Brian steeds verder in zijn zoektocht. Zo komt hij erachter dat de beroemde jonge actrice Billy May een jaar eerder op exact dezelfde plek verongelukt is. Dit aanknopingspunt leidt tot nieuwe en zet de radertjes naar de oplossing in gang.
Autoliefhebber
De albums van het Brian Bones-drieluik hebben allemaal een automodel als titel. Dat is natuurlijk geen toeval: tekenaar Georges van Linthout (Luik, 1958) is fervent autoliefhebber (of hij tekent ze erg graag). Dit was ook al zichtbaar in zijn 8-delige reeks Lou Smog (Uitgeverij Bonte), die draait om een politie-detective in dat tijdperk. In dit album, Roadmaster, stikt het dan ook van de auto’s, een autoliefhebber kan zijn hart ophalen. Verder zijn de tekeningen behoorlijk strak, met een recht-toe-recht-aan inkleuring door Stibane.
Leest lekker weg
Het verhaal is geschreven door Rodolphe, die we onder andere kennen van de science fictionreeks Centaurus, en is van het type standaard filmdetective. Degelijk verhaal, de vaart zit er goed in. Het verhaal eindigt wel een beetje onbevredigend omdat niet alles 100% duidelijk wordt. Al met al is er niks mis mee, dit stripboek leest lekker weg.
https://www.striptip.nl/recensies/brian-bones-1-roadmaster/
Door Martijn Douma
Geestverschijning
Bones voert dit onderzoek uit omdat hij voor autoverzekeringsmaatschappij MAAC werkt. Hij komt erachter dat er in een half jaar tijd al 4 auto’s op die plek verongelukt zijn. En allemaal waren het Buick Roadmasters… De bestuurder van het recente ongeluk ligt in coma. Wanneer hij ontwaakt is hij nogal in de war en weet alleen maar uit te brengen dat er een vrouw was die vlak voor het ongeluk bij hem is ingestapt. De vrouw is echter niet gevonden tussen de resten van de auto – een geestverschijning misschien?
Mechanisch en spiritueel adviseur
Met behulp van garagehouder Flint, een Mojave-indiaan en – naar eigen zeggen – mechanisch en spiritueel adviseur van Bones, en enkele anderen komt Brian steeds verder in zijn zoektocht. Zo komt hij erachter dat de beroemde jonge actrice Billy May een jaar eerder op exact dezelfde plek verongelukt is. Dit aanknopingspunt leidt tot nieuwe en zet de radertjes naar de oplossing in gang.
Autoliefhebber
De albums van het Brian Bones-drieluik hebben allemaal een automodel als titel. Dat is natuurlijk geen toeval: tekenaar Georges van Linthout (Luik, 1958) is fervent autoliefhebber (of hij tekent ze erg graag). Dit was ook al zichtbaar in zijn 8-delige reeks Lou Smog (Uitgeverij Bonte), die draait om een politie-detective in dat tijdperk. In dit album, Roadmaster, stikt het dan ook van de auto’s, een autoliefhebber kan zijn hart ophalen. Verder zijn de tekeningen behoorlijk strak, met een recht-toe-recht-aan inkleuring door Stibane.
Leest lekker weg
Het verhaal is geschreven door Rodolphe, die we onder andere kennen van de science fictionreeks Centaurus, en is van het type standaard filmdetective. Degelijk verhaal, de vaart zit er goed in. Het verhaal eindigt wel een beetje onbevredigend omdat niet alles 100% duidelijk wordt. Al met al is er niks mis mee, dit stripboek leest lekker weg.
https://www.striptip.nl/recensies/brian-bones-1-roadmaster/
m
15 Jun 2021
Moors Magazine
Brian Bones is privédetective in dienst van een autoverzekeringsbedrijf, en meestal moet hij onnozele gevallen van fraude proberen op te lossen. In dit geval krijgt hij met een vreemder geval te maken – drie dure auto’s die binnen een maand tijd in dezelfde bocht op een onverklaarbare manier van de weg vliegen en total loss raken.
We hebben het hier over de Verenigde Staten in de jaren vijftig/zestig en de auto’s waar het om ging waren toevallig allemaal Buick Roadmasters 52. Dat alle drie de bestuurders achter het stuur in slaap gevallen zouden zijn lijkt onwaarschijnlijk, dus er moet meer aan de hand zijn, en Bones komt er uiteindelijk ook achter wat dat was.
Een spannend verhaal, dat vooral ook erg leuk is voor liefhebbers van oude auto’s – wat dat betreft is het een typisch Franse strip, want de Fransen hebben wat strips rond auto’s betreft een traditie hoog te houden. De tekenaar houdt duidelijk ook van auto’s want die zijn allemaal met veel liefde getekend. Hou je niet van auto’s, dan blijft er nog altijd een buitengewoon onderhoudende strip over.
We hebben het hier over de Verenigde Staten in de jaren vijftig/zestig en de auto’s waar het om ging waren toevallig allemaal Buick Roadmasters 52. Dat alle drie de bestuurders achter het stuur in slaap gevallen zouden zijn lijkt onwaarschijnlijk, dus er moet meer aan de hand zijn, en Bones komt er uiteindelijk ook achter wat dat was.
Een spannend verhaal, dat vooral ook erg leuk is voor liefhebbers van oude auto’s – wat dat betreft is het een typisch Franse strip, want de Fransen hebben wat strips rond auto’s betreft een traditie hoog te houden. De tekenaar houdt duidelijk ook van auto’s want die zijn allemaal met veel liefde getekend. Hou je niet van auto’s, dan blijft er nog altijd een buitengewoon onderhoudende strip over.
Je beoordeling toevoegen
Beoordeel Brian Bones 01: Roadmaster
