Wollodrïn 07: Het vuur van Wffnir 1

Deze reeks is eigenlijk ontstaan uit de samenwerking van Chauvel en Lereculey voor de concept reeks ”7”. Samen maakten ze het album “zeven dieven” dat zich in de fantasywereld Wollodrïn afspeelde en waarin een groepje werd samengesteld om de schat van de dwergen te stelen. Blijkbaar is de samenwerking tussen beide heren zo goed bevallen en viel er nog veel meer te vertellen over hun fantasy wereld want na die one shot volgde al vlug nog een tweeluik. Nu zijn we al drie diptieken verder en is dit dus het eerste deel van een nieuw tweeluik.

In tegenstelling tot de vorige verhalen staan in dit verhaal de Orcs centraal. Net zoals bij indianen, moeten ook Orcs een initiatie ondergaan vooraleer ze als volwassenen worden beschouwd. Iedere lente worden jonge Orc-krijgers voor hun vorming op krijgstocht gestuurd tegen de naburige clans. Dit jaar zullen ook Wïnhbor en zijn vrienden mee mogen gaan.
Winhbor heeft regelmatig nachtmerries over draken, dit blijkt een onverwerkt jeugdtrauma te zijn. Maar naast zijn nachtmerries wordt hij ook geteisterd door Winhart, zijn zus, die het niet kan laten om hem altijd te plagen. Als ze de raad der ouderen weet te overtuigen dat ook meisjes mee mogen gaan op de initiatie, en ze zelfs in haar broers groep wordt geplaatst lijkt de hemel op Winhbor neer te storten. Hij vindt namelijk niet alleen dat vrouwen alleen maar goed zijn voor de was en de plas, hij had samen met zijn vrienden grootsere plannen dan een naburige clan te overvallen. Winhbor heeft zijn vrienden overtuigd dat Wffnïr, de draak uit zijn nachtmerries, over een fabelachtige schat beschikt, en die willen ze stelen!

David Chauvel plaatst de Orcs voor een keer op de voorgrond, normaal gezien worden ze in fantasy verhalen maar gebruikt als domme oorlogszuchtige wezens, maar nu krijgen ze meer diepgang. Jérome Lereculey heeft ondertussen al een stevige reputatie opgebouwd als het gaat om scènes spectaculair in beeld te brengen Zo brengt hij dit keer in enkele pagina’s een spectaculaire jacht op paarden in beeld. Ook “de vlakte der duizend doden” levert enkele beklijvende pagina’s op!

Kortom Chauvel en Lereculey weten ons weer aangenaam te verrassen en laten ons al weer reikhalzend uitkijken naar het einde van dit verhaal. Gelukkig is de vertaling al aangekondigd, en verschijnt het afsluitende deel nog dit jaar!
https://stripinfo.be/recensie.php?recensie=4581