Inloggen
Als u een account bij ons heeft, meld u dan aan.
Registreren
Door een account aan te maken in deze winkel kunt u het betalingsproces sneller doorlopen, meerdere adressen opslaan, bestellingen bekijken en volgen en meer.
Account aanmaken
| Scenario | David Chauvel |
| Tekeningen | Jérôme Lereculey |
| Inkleuring | Lou |
| Formaat A | 23 x 31 cm |
| Pagina's | 72 |
| ISBN Hardcover | 9789463064972 |
Een elf, een dwerg, een orc, een draak en een mensenkind... Vijf helden, vijf bijzondere krachten... vijf gevangenen. Opgesloten door de tovenaars van Termüdd in de diepste krochten van Marmaëkard, waar ze oog in oog komen te staan met degene die hen achtervolgde, en die hoopt hun de bijzondere krachten die ze hebben geërfd te ontfutselen. Hij is de laatste der Akkräns, een volk dat door de dwergen werd uitgemoord in de slag der twee overwinningen, en als stichter van de orde der tovenaars wil hij een einde maken aan hun bestaan. Maar... Er wacht onze helden nog een allerlaatste reis, de gevaarlijkste van allemaal, die ieders lot voorgoed zal bezegelen...
Dit is het laatste, extra dikke deel van het vijfde en tevens laatste tweeluik.
De laatste helden is een compleet verhaal in 2 delen.
s
16 Jun 2021
Strip Tip
Oog in oog komen te staan met je grootste vijand, die zijn tovenaars achter je aan heeft gestuurd om jou en je vrienden hun bijzondere krachten af te pakken. Daarmee begint dit slot, van niet alleen het tweeluik De laatste helden, maar van de tiendelige reeks Wollodrïn.
Door Martijn Douma
Blind van haat
Deze machtige vijand, Nethenol, die de oorlogen tussen de verschillende volkeren heeft veroorzaakt, is de laatste overlevende van het door de dwergen uitgeroeide volk de Akkräns. Blind van haat gaat hij te werk en uiteindelijk weten zijn ‘tovenaars van Termüdd’ de reisgenoten gevangen te zetten. Dit bonte gezelschap bestaat overigens uit de elf Haffanen, de dwerg Tridïk, de orc Wïnhbor, Wffnïr – de laatste der draken – en een kind zonder naam, dat half orc, half mens is (laten we haar voor het gemak KZN noemen).
Een verre reis
Laat dat kind nu net over de informatie beschikken die ervoor zorgt dat het toch niet fataal afloopt: er zijn meer overlevenden van de Äkkrans! Dit leidt er vervolgens toe dat het gezelschap van vijf, uitgerekend samen met de kwaadaardige Nethenol en diens leger van tovenaars, een verre reis onderneemt, op zoek naar zijn volk. De moeder van KZN blijkt de weg te kennen en mag ook mee. Geef dan gelijk je arme kind eens een naam dan!
Het einde van de reeks
Het wordt een lastige maar vooral lange reis. Onderling ontstaan de nodige spanningen, wat niet vreemd is gezien de voorgeschiedenis uit de vorige albums. Dit alles bouwt op tot een enerverende climax. Want ja, het einde van de reeks hè…
Geloofwaardig
De tekenstijl van Jérôme Lereculey (Frankrijk, 1970) is enorm geschikt voor deze heroïsche fantasy: hij zet geloofwaardige karakters neer, zij het in de vorm van Orcs of andere niet-mensen. Daarbij speelt hij knap met gezichtsuitdrukkingen, ongeacht het volk of ras waartoe de persoon behoord. Er ontspint zich een wereld voor je ogen die je doet afvragen wat er allemaal nog meer te zien valt. De tovenaars van Termüdd, inclusief hun paarden, zijn weliswaar 1 op 1 uit de Lord of the Rings-films gekopieerd (Nâzguls), maar dat zien we graag door de vingers.
Sfeervol ingekleurd
De laatste tijd zien we steeds vaker albums voorbijkomen die door Lou (Simon Canthelou, Frankrijk, 1982) zijn ingekleurd en het moet gezegd: de man weet wat hij doet! Zijn sfeervolle inkleuring is van toegevoegde waarde voor de tekeningen.
Boeiend verhaal
Het verhaal, opgetekend door David Chauvel, voert ons mee op een reis die bol staat van de dialogen en thematiek. Dat is ervaren rot Chauvel (Frankrijk, 1969) ook wel toevertrouwd. Je kunt hem kennen van onder andere Arthur, Casa Nostra, Pinokkio en enkele delen uit de reeks Zeven.
Wollodrïn 10: De laatste helden (2/2) gaat daarbij over de verhoudingen en verschillen tussen de volkeren, de geschiedenis van de oorlogen, maar ook over de band tussen moeder en kind, moordenaar en nabestaande en jong versus oud. Dan speelt ook nog het dilemma van de bijzondere krachten: moet je die wel gebruiken, ook al kun je er ook kwaad mee aanrichten? Gaan de lotgenoten uiteindelijk hun lotsbestemming vervullen? Al met al een boeiend verhaal dat geen moment verveelt.
Het einde van dit stripboek, en dus ook van Wollodrïn, zal vast niet iedereen kunnen bekoren: het is gedurfd maar vormt een waardige afsluiter van een dijk van een fantasyreeks!
https://www.striptip.nl/recensies/stripboeken/wollodrin-10-de-laatste-helden-2-2-een-waardige-afsluiter/
Door Martijn Douma
Blind van haat
Deze machtige vijand, Nethenol, die de oorlogen tussen de verschillende volkeren heeft veroorzaakt, is de laatste overlevende van het door de dwergen uitgeroeide volk de Akkräns. Blind van haat gaat hij te werk en uiteindelijk weten zijn ‘tovenaars van Termüdd’ de reisgenoten gevangen te zetten. Dit bonte gezelschap bestaat overigens uit de elf Haffanen, de dwerg Tridïk, de orc Wïnhbor, Wffnïr – de laatste der draken – en een kind zonder naam, dat half orc, half mens is (laten we haar voor het gemak KZN noemen).
Een verre reis
Laat dat kind nu net over de informatie beschikken die ervoor zorgt dat het toch niet fataal afloopt: er zijn meer overlevenden van de Äkkrans! Dit leidt er vervolgens toe dat het gezelschap van vijf, uitgerekend samen met de kwaadaardige Nethenol en diens leger van tovenaars, een verre reis onderneemt, op zoek naar zijn volk. De moeder van KZN blijkt de weg te kennen en mag ook mee. Geef dan gelijk je arme kind eens een naam dan!
Het einde van de reeks
Het wordt een lastige maar vooral lange reis. Onderling ontstaan de nodige spanningen, wat niet vreemd is gezien de voorgeschiedenis uit de vorige albums. Dit alles bouwt op tot een enerverende climax. Want ja, het einde van de reeks hè…
Geloofwaardig
De tekenstijl van Jérôme Lereculey (Frankrijk, 1970) is enorm geschikt voor deze heroïsche fantasy: hij zet geloofwaardige karakters neer, zij het in de vorm van Orcs of andere niet-mensen. Daarbij speelt hij knap met gezichtsuitdrukkingen, ongeacht het volk of ras waartoe de persoon behoord. Er ontspint zich een wereld voor je ogen die je doet afvragen wat er allemaal nog meer te zien valt. De tovenaars van Termüdd, inclusief hun paarden, zijn weliswaar 1 op 1 uit de Lord of the Rings-films gekopieerd (Nâzguls), maar dat zien we graag door de vingers.
Sfeervol ingekleurd
De laatste tijd zien we steeds vaker albums voorbijkomen die door Lou (Simon Canthelou, Frankrijk, 1982) zijn ingekleurd en het moet gezegd: de man weet wat hij doet! Zijn sfeervolle inkleuring is van toegevoegde waarde voor de tekeningen.
Boeiend verhaal
Het verhaal, opgetekend door David Chauvel, voert ons mee op een reis die bol staat van de dialogen en thematiek. Dat is ervaren rot Chauvel (Frankrijk, 1969) ook wel toevertrouwd. Je kunt hem kennen van onder andere Arthur, Casa Nostra, Pinokkio en enkele delen uit de reeks Zeven.
Wollodrïn 10: De laatste helden (2/2) gaat daarbij over de verhoudingen en verschillen tussen de volkeren, de geschiedenis van de oorlogen, maar ook over de band tussen moeder en kind, moordenaar en nabestaande en jong versus oud. Dan speelt ook nog het dilemma van de bijzondere krachten: moet je die wel gebruiken, ook al kun je er ook kwaad mee aanrichten? Gaan de lotgenoten uiteindelijk hun lotsbestemming vervullen? Al met al een boeiend verhaal dat geen moment verveelt.
Het einde van dit stripboek, en dus ook van Wollodrïn, zal vast niet iedereen kunnen bekoren: het is gedurfd maar vormt een waardige afsluiter van een dijk van een fantasyreeks!
https://www.striptip.nl/recensies/stripboeken/wollodrin-10-de-laatste-helden-2-2-een-waardige-afsluiter/
h
15 Jun 2021
Holly Moors
Wollodrïn is een fantasystrip in tien delen waarvan De laatste helden, deel 2 de laatste afsluitende aflevering is, met een verbluffend en bijzonder mooi slot waar ik hier verder niets over ga vertellen.
In het begin van dit verhaal zitten onze helden, een elf, een orc, een draak en een mensenkind en de bijzondere baby die ze gered hadden en die wonderbaarlijk snel groeit, gevangen in de krochten van Marmaëkard, door de tovenaars van Termudd, waar ze geconfronteerd worden met degene die hun al tijden heeft achtervolgd en die hun krachten probeert te verkrijgen.
Hij denkt dat hij de laatste der Akkräns is, een volk dat ooit door de dwergen is uitgemoord, en hij wil nu de dwergen uitmoorden. Maar dan blijkt dat hij niet de laatste van zijn volk is en gaat het hele gezelschap op reis, op zoek naar de laatst overgebleven Akkräns. Het blijkt een gevaarlijke laatste reis te zijn met een onverwacht einde.
Wollodrïn is een van de allerbeste fantasystrips die ik ooit gelezen heb, en misschien wel een van de beste fantasyverhalen überhaupt. In de loop van het verhaal ga je van alle hoofdpersonen houden, met al hun eigenaardigheden en gebreken. Lereculey is bovendien een fenomenaal tekenaar die niet alleen geweldige Orcs tekent, maar ook een magnifieke elf, om de draak (een meisje met het gezicht van een oud vrouwtje) niet te vergeten. Als je eenmaal in de wereld van Wollodrïn gedoken bent wil je ook de hele serie lezen, en als je dit laatste deel gelezen hebt is de kans bijzonder groot dat je de hele reeks nog een keer van voren af aan wil lezen. The best of the best!
In het begin van dit verhaal zitten onze helden, een elf, een orc, een draak en een mensenkind en de bijzondere baby die ze gered hadden en die wonderbaarlijk snel groeit, gevangen in de krochten van Marmaëkard, door de tovenaars van Termudd, waar ze geconfronteerd worden met degene die hun al tijden heeft achtervolgd en die hun krachten probeert te verkrijgen.
Hij denkt dat hij de laatste der Akkräns is, een volk dat ooit door de dwergen is uitgemoord, en hij wil nu de dwergen uitmoorden. Maar dan blijkt dat hij niet de laatste van zijn volk is en gaat het hele gezelschap op reis, op zoek naar de laatst overgebleven Akkräns. Het blijkt een gevaarlijke laatste reis te zijn met een onverwacht einde.
Wollodrïn is een van de allerbeste fantasystrips die ik ooit gelezen heb, en misschien wel een van de beste fantasyverhalen überhaupt. In de loop van het verhaal ga je van alle hoofdpersonen houden, met al hun eigenaardigheden en gebreken. Lereculey is bovendien een fenomenaal tekenaar die niet alleen geweldige Orcs tekent, maar ook een magnifieke elf, om de draak (een meisje met het gezicht van een oud vrouwtje) niet te vergeten. Als je eenmaal in de wereld van Wollodrïn gedoken bent wil je ook de hele serie lezen, en als je dit laatste deel gelezen hebt is de kans bijzonder groot dat je de hele reeks nog een keer van voren af aan wil lezen. The best of the best!
Je beoordeling toevoegen
Beoordeel Wollodrïn 10: De laatste helden 2
