Allan Mac Bride 05: De kring van de Apsara's

Twee titels in één keer omdat net als bij de vorige avonturen de verhalen van MacBride vaak doorlopen in een tweede deel. Zo ook in dit geval. Allan is in Cambodja en bezoekt tempels en tempelsteden in de jungle rond Angkor Vat. Hij doet dat op uitnodiging van zijn Franse collega Hervé. Samen trekken ze olifanten rond om archeologische vindplaatsen vast te leggen en eventueel al conclusies te trekken over de vindplaatsen in historische zin: wat zie je, waar werden de gebouwen en tempels voor gebruikt, aan wie waren ze gewijd. Al snel vallen enkele beelden van Apsara-godinnen op. Ze komen er op diverse plaatsen voorbeelden van tegen maar de godinnen wijzen allemaal met hun rechterhand in een bepaalde richting. Terwijl anderen daar niets achter zoeken, bijt Allan zich er juist in vast. Wat uiteindelijk verstandig blijkt te zijn, maar hij is dan ook de held van het verhaal en daar mag je eenmaal wat meer van verwachten. Ook voor de schurken die achter archeologische schatten aanzitten denken er zo over. Ondanks dat het de onderzoeksites van Hervé betreft, is zowel een bende smokkelaars en kunstrovers als een of andere sekte meer geïnteresseerd in wat Allan allemaal vindt. Gaandeweg beginnen er doden te vallen en wordt duidelijk dat hij wel iets groots op het spoor moet zijn. Misschien wel het legendarische zwaard van Pisnokar waarvan niemand weet of het echt bestaat. Steeds nauwer sluit de ring zich voor Allan rondom zijn onderzoek. Maar hij heeft er weinig besef van dat ook de ring van beide bendes zich steeds nauwer om hem sluit.

De avonturen van Allan MacBride doen denken aan de Raiders of the Lost Arc-films. Een avontuurlijke archeoloog die steeds zaken op het spoor komt die iets mystieks hebben en begeerd worden door lieden die daar geld in zien. De verhalen zijn daardoor ietwat voorspelbaar, maar toch spannend genoeg om te willen lezen. De tekeningen zijn afwisselend statisch (de figuren) tot schitterend (de decors). Daardoor blijf ik met deze strip een beetje op twee gedachten hinken.

Allan MacBride is een avontuurlijke archeoloog die in de jaren dertig Indiana Jones-achtige avonturen beleeft. Fantastische verhalen waarin veel historische werkelijkheid zit verpakt, aangevuld met wat mythes en sagen en magie, terwijl MacBride het telkens tegen een aantal nietsontziende schurken moet opnemen.

Twee boeken vormen steeds een afgerond verhaal – zo speelden de delen 3 en 4 zich af in de Stille Zuidzee, en gaan we voor de delen 5 en 6 naar Cambodia, naar de tempels van Angkor Wat, die dan nog maar net ontdekt zijn.

Allan MacBride krijgt hier te maken met een merkwaardige sekte en met een schurkenbende, die allebei op zoek lijken te zijn naar een legendarisch magisch zwaard dat ooit toebehoorde aan een koning van Angkor, en dat zo scherp was dat het met gemak door steen kon snijden.

De schurken deinzen nergens voor terug, zelfs niet voor moord, maar MacBride laat zich niet afschrikken en speurt onverschrokken verder, op het spoor gezet door een groep beelden die lijken te wijzen naar de oplossing van het raadsel.

Een bijzonder spannend verhaal van Jean-Yves Brouard, met een vleug magie, geweldig getekend in de klare lijn door Patrick A Dumas, die ook de sublieme inkleuring voor zijn rekening nam. Geweldige serie!

https://www.moorsmagazine.com/cartoons/strips/allan-macbride-deel-5-en-6/

Korte inhoud: Deze twee albums vormen samen de tweede cyclus van Allan Mac Bride. Deze reeks doet een beetje denken aan Indiana Jones, gebracht in een Klare Lijn-tekenstijl van bijvoorbeeld Blake & Mortimer.
In deel 5 bevindt Allan zich in Angkor, de beroemde plek in Cambodja. Hij wordt afgeleid door de beelden van de Apsara-godinnen ne gaat op onderzoek uit… In deel 6 zoekt hij naar een legendarisch magisch zwaard in Angkor, net zoals nog enkele anderen…

Mening: Zoals we net al vermeldden, doet de tekenstijl denken aan Blake & Mortimer, maar dan in een modern jasje met een iets gedetailleerdere inkleuring. De verhalen bevatten heel wat tekst en lezen dus niet zo vlot weg als de moderne avonturenstrip. Misschien juist daarom dat ze ook een beetje aan de net genoemde reeks doen denken; veel tekst, maar wel interessante informatie om de mysteries zelf mee op te lossen. Het is fijn om hedendaagse strips tegen te komen die doen denken aan de ‘goeie ouwe tijd’ qua tekenstijl en manier van vertelling. Meer van dat!

https://www.instagram.com/deboekenman/