Inloggen
Als u een account bij ons heeft, meld u dan aan.
Registreren
Door een account aan te maken in deze winkel kunt u het betalingsproces sneller doorlopen, meerdere adressen opslaan, bestellingen bekijken en volgen en meer.
Account aanmaken
| Scenario | Benjamin von Eckartsberg |
| Tekeningen | Olivier Dauger |
| Inkleuring | Olivier Dauger |
| Formaat A | 23 x 31 cm |
| Pagina's | 64 |
| ISBN Hardcover | 9789464841015 |
Reeks compleet!
De Tuskegee Airmen, dat waren de zwarte Amerikaanse piloten die zich onderscheidden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Als gewezen held van de luchtmacht zou je de rest van je dagen een rustig leventje moeten kunnen leiden. Maar in 1969 geldt dat niet voor Robert Hoffman, een voormalige Tuskegee, die wordt belaagd door de spoken uit zijn verleden, in een zuidelijke staat waar de beruchte Ku Klux Klan het voor het zeggen heeft.
Tuskegee Ghost is een compleet verhaal in twee delen, geschreven door Benjamin Von Eckartsberg (Gung Ho) en getekend door Olivier Dauger (Hemel in strijd).
Ook verkrijgbaar als Collectors Edition met dossier en gesigneerde prent.
b
07 Mar 2024
Bunt Blogt
Anderhalve maand geleden schreef ik over het eerste deel van Tuskegee Ghost en nu is het tweede deel van het tweeluik er al. Uitgeverij Silvester houdt van opschieten. Gelukkig maar, want ik was wel benieuwd naar de afloop.
In de Tweede Wereldoorlog was er een groep piloten, de Tuskegee Airmen, die volledig uit Afro-Amerikanen bestond. Robert Hofman, die de bijnaam Ghost kreeg, behoorde daartoe. Na de oorlog heeft hij een garage en probeert daarmee de kost te verdienen. Maar hij krijgt te maken met racisme en dan wil zijn zoon Mark ook nog piloot worden.
Mark weet niets van zijn vader, maar krijgt van zijn moeder een kistje met papieren en foto's mee. Zo leert hij langzaam zijn vader kennen. Die praat namelijk nooit over de oorlog. Wel heeft hij elke nacht angstdromen, al weet hij niet precies waarom. Wat er precies in het verleden gebeurd is, kan hij zich niet herinneren.
Brandend kruis
Deel 2 van Tuskegee Ghost begint waar deel 1 eindigde: met een brandend kruis voor het huis van Robert Hofman. Racisme viert hoogtij in 1969. Maar er is een buurtwacht en mensen laten zich niet zomaar tot slachtoffer maken.
Ook dit deel kent weer verschillende verhaallijnen: het militante racisme in de jaren zestig en het verzet daartegen; Robert die er met hulp van een therapeut achter probeert te komen wat de oorzaak is van zijn angstdromen; Mark die het verleden van zijn vader wil leren kennen; de oorlog in Vietnam.
Mark wil als piloot naar Vietnam, maar zijn vriendin Jenny is daar tegen. Ze is bang dat hem wat overkomt of dat hij getraumatiseerd terugkomt, net als zijn vader.
Bij alle verhaallijnen loopt de spanning op. Robert besluit om zijn plaats op te eisen in de maatschappij en hij zoekt de confrontaties door een bar binnen te gaan waar een bordje 'Whites only' op de deur hangt. Welke prijs zal hij moeten betalen?
De oorlog begint pas
Hem is duidelijk geworden wat er in het verleden gebeurd is met hem (Ghost) en zijn makker, Shadow. Die oorlog kan hij misschien achter zich laten, maar hij heeft nog een oorlog in het heden uit te vechten. Tegen Mark zegt hij uiteindelijk: 'Mijn oorlog is misschien voorbij... De jouwe begint pas.' Ook Mark heeft nog een strijd te voeren.
De oorlog heeft vader en zoon op hetzelfde spoor gezet. Robert was voor Mark onbereikbaar.
Hij zat zo opgesloten in zijn gedachten, hoog in de lucht, dat hij me amper kon zien, beneden op de grond. Zijn oren suisden zo door het oorlogsgebulder dat hij me amper kon hore. Dat is de reden waarom ik ook altijd graag daarboven wilde zijn... Om bij hem te zijn... Om met hem te vliegen...
Het tweeluik Tuskegee Ghost gaat over trauma's en over racisme. Het gaat maar door en de strijd moet gestreden blijven worden. Aanvankelijk was ik bang dat het alleen maar zou gaan over daders en slachtoffers, waarbij de slachtoffers altijd gelijk hebben. Maar de scenarist Benjamin von Eckartsberg versimpelt niet. In deel 1 liet hij al zien dat Robert in het verleden goede dingen heeft gedaan, maar dat hij het niet voor elkaar krijgt om zijn rol als vader goed te vervullen.
In deel 2 komen we erachter dat Ghost in de oorlog niet alleen maar een held was en dat hij niet altijd de discipline had om zijn taak uit te voeren in dienst van de Airmen. Juist op het gebied van het ouderschap maakt hij vorderingen: er komt toenadering tussen vader en zoon. De vraag is of dat op tijd is.
Ondanks het geweld in dit deel, eindigt het vredig. Dat geeft een prettig gevoel bij het lezen, maar misschien is het ook net iets te zoet. Ook Mark zal nog een hele strijd te voeren hebben, met anderen en met zichzelf.
Tekeningen
De tekeningen van Olivier Dauger hebben geen kaders en geen inktlijnen, zoals bij de meeste strips. De setting is afwisselend: nacht en dag, op de grond en in de lucht, in angstwekkende en vredige situaties. De sfeer is, ook door de inkleuring, steeds goed getroffen.
Tuskegee Ghost is een mooi tweeluik geworden. Je zou het als licht prekerig kunnen zien, maar dat zat me niet in de weg. In ieder geval maakt het oorlogstrauma en racisme zichtbaar en daardoor invoelbaar. Niet alleen Mark heeft nog een strijd te voeren.
https://teunisbunt.blogspot.com/2024/03/tuskegee-ghost-2-benjamin-von.html
In de Tweede Wereldoorlog was er een groep piloten, de Tuskegee Airmen, die volledig uit Afro-Amerikanen bestond. Robert Hofman, die de bijnaam Ghost kreeg, behoorde daartoe. Na de oorlog heeft hij een garage en probeert daarmee de kost te verdienen. Maar hij krijgt te maken met racisme en dan wil zijn zoon Mark ook nog piloot worden.
Mark weet niets van zijn vader, maar krijgt van zijn moeder een kistje met papieren en foto's mee. Zo leert hij langzaam zijn vader kennen. Die praat namelijk nooit over de oorlog. Wel heeft hij elke nacht angstdromen, al weet hij niet precies waarom. Wat er precies in het verleden gebeurd is, kan hij zich niet herinneren.
Brandend kruis
Deel 2 van Tuskegee Ghost begint waar deel 1 eindigde: met een brandend kruis voor het huis van Robert Hofman. Racisme viert hoogtij in 1969. Maar er is een buurtwacht en mensen laten zich niet zomaar tot slachtoffer maken.
Ook dit deel kent weer verschillende verhaallijnen: het militante racisme in de jaren zestig en het verzet daartegen; Robert die er met hulp van een therapeut achter probeert te komen wat de oorzaak is van zijn angstdromen; Mark die het verleden van zijn vader wil leren kennen; de oorlog in Vietnam.
Mark wil als piloot naar Vietnam, maar zijn vriendin Jenny is daar tegen. Ze is bang dat hem wat overkomt of dat hij getraumatiseerd terugkomt, net als zijn vader.
Bij alle verhaallijnen loopt de spanning op. Robert besluit om zijn plaats op te eisen in de maatschappij en hij zoekt de confrontaties door een bar binnen te gaan waar een bordje 'Whites only' op de deur hangt. Welke prijs zal hij moeten betalen?
De oorlog begint pas
Hem is duidelijk geworden wat er in het verleden gebeurd is met hem (Ghost) en zijn makker, Shadow. Die oorlog kan hij misschien achter zich laten, maar hij heeft nog een oorlog in het heden uit te vechten. Tegen Mark zegt hij uiteindelijk: 'Mijn oorlog is misschien voorbij... De jouwe begint pas.' Ook Mark heeft nog een strijd te voeren.
De oorlog heeft vader en zoon op hetzelfde spoor gezet. Robert was voor Mark onbereikbaar.
Hij zat zo opgesloten in zijn gedachten, hoog in de lucht, dat hij me amper kon zien, beneden op de grond. Zijn oren suisden zo door het oorlogsgebulder dat hij me amper kon hore. Dat is de reden waarom ik ook altijd graag daarboven wilde zijn... Om bij hem te zijn... Om met hem te vliegen...
Het tweeluik Tuskegee Ghost gaat over trauma's en over racisme. Het gaat maar door en de strijd moet gestreden blijven worden. Aanvankelijk was ik bang dat het alleen maar zou gaan over daders en slachtoffers, waarbij de slachtoffers altijd gelijk hebben. Maar de scenarist Benjamin von Eckartsberg versimpelt niet. In deel 1 liet hij al zien dat Robert in het verleden goede dingen heeft gedaan, maar dat hij het niet voor elkaar krijgt om zijn rol als vader goed te vervullen.
In deel 2 komen we erachter dat Ghost in de oorlog niet alleen maar een held was en dat hij niet altijd de discipline had om zijn taak uit te voeren in dienst van de Airmen. Juist op het gebied van het ouderschap maakt hij vorderingen: er komt toenadering tussen vader en zoon. De vraag is of dat op tijd is.
Ondanks het geweld in dit deel, eindigt het vredig. Dat geeft een prettig gevoel bij het lezen, maar misschien is het ook net iets te zoet. Ook Mark zal nog een hele strijd te voeren hebben, met anderen en met zichzelf.
Tekeningen
De tekeningen van Olivier Dauger hebben geen kaders en geen inktlijnen, zoals bij de meeste strips. De setting is afwisselend: nacht en dag, op de grond en in de lucht, in angstwekkende en vredige situaties. De sfeer is, ook door de inkleuring, steeds goed getroffen.
Tuskegee Ghost is een mooi tweeluik geworden. Je zou het als licht prekerig kunnen zien, maar dat zat me niet in de weg. In ieder geval maakt het oorlogstrauma en racisme zichtbaar en daardoor invoelbaar. Niet alleen Mark heeft nog een strijd te voeren.
https://teunisbunt.blogspot.com/2024/03/tuskegee-ghost-2-benjamin-von.html
9
07 Mar 2024
9e KUNST.nl
Robert was één van de eerste zwarte piloten tijdens WOII: een Tuskegee airman. In 1969 worstelt hij met een knoert van een post traumatisch stresssyndroom dankzij een verdrongen trauma. Bovendien wil zijn zoon piloot worden en staat de Vietnam-oorlog aan de deur. Alsof een ingewikkelde generatiestrijd nog niet genoeg is steekt ook nog eens de Ku Klux Klan de kop op. Prachtig getekend en emotioneel verhaal met maar één minpuntje: sommige scènes gaan er nét over qua pathos en cliché. We vermoeden dat, als de makers één album meer hadden gemaakt om de zaken wat minder oppervlakkig uit te puren, we met een klassieker te doen zouden hebben. Topstrip, daar niet van, maar er had meer in gezeten.
https://9ekunst.nl/2024/03/06/kort-van-stof-februari-2024/
https://9ekunst.nl/2024/03/06/kort-van-stof-februari-2024/
Je beoordeling toevoegen
Beoordeel Tuskegee Ghost 2
