Tuskegee Ghost 2

Vader en zoon, Robert en Mark Hoffman. Vader was piloot in het vermaarde eskader, de Tuskegee Airmen, een eskader bestaande uit zwarte mannen. Daar heeft hij nare dingen meegemaakt en die heeft hij nooit verwerkt. Zijn vrouw en zoon hebben last van die trauma’s en Robert bezoekt een psychiater die hem met behulp van hypnose probeert te helpen. Dat lukt, Robert joeg zijn beste vriend onbedoeld de dood in een luchtduel met de Duitsers en dat heeft hij zo ver weggestopt, dat hij het vergeten was. Nu hij het zich weer herinnert, kan hij ermee in het reine komen. Zijn zoon heeft inmiddels ook zijn vliegbrevet gehaald en moet wellicht naar Vietnam. Het is 1969, Mark wordt inderdaad ingeloot. Maar zijn blanke vriendin is net zwanger en ziet zijn dienst dus niet zitten. Maar Mark is principieel, hij wil zijn vaderland niet in de steek laten. En dat alles tegen een achtergrond van het racisme in de zuidelijke staten van de VS waar de Hoffmans wonen. Ze weten de aanvallen van de Klu Klux Klan meestal te voorkomen of in de kiem te smoren. Maar het loopt niet altijd goed af. Als Robert, eenmaal op het pad van genezing gezet, een borrel wil gaan drinken op de goede afloop, is hij bepaald niet welkom in het café waar hij dat wenst te doen. En helemaal niet als hij de andere, blanke gasten, dwingt met hem glas te heffen onder dreiging van een pistool.

Tuskegee Ghost is het trieste verhaal van een oorlogsheld die dat niet mag zijn vanwege zijn kleur. En het verhaal van zijn zoon die in een andere tijd opgroeit, maar evenmin aanspraak mag maken op die titel. Goed verhaal, fraai tekenwerk, mooie strip.

https://www.stripschap.nl/pages/topics/tuskegee-ghost-22.php

Robert Hoffman, een van de Tuskegee Airmen, blijft last houden van nachtmerries. Als zijn zoon Mark als piloot wordt uitgezonden naar Vietnam lijkt de geschiedenis zich te herhalen. Blijft hem een trauma bespaard?

Door Bastiaan van Esch

In het tweede en afsluitende deel behaalt Mark zijn vliegbrevet en mag zich nu, net als zijn vader, piloot noemen. Samen met zijn vriendin Jenny kan hij zijn geluk niet op. Echter, de carrière van Mark is een harde trap tegen het zere been van zijn vader. De spanningen in het gezin lopen, in het door racisme geteisterde Alabama, hoog op. Hoffman weet niet hoe hij om moet gaan met de ambities van zijn telg en het drijft hen verder uit elkaar.

Vietnam
Ondertussen vinden er lotingen plaats om te bepalen welke jonge mannen uitgezonden zullen worden naar het nieuwe oorlogsgebied. De jonge piloot wil zijn land dienen, maar hij is thuis nodig, want Jenny blijkt zwanger te zijn en zij denkt toch enigszins anders over zijn plannen om in het leger te dienen. Ze peinst er niet over om hem te laten gaan, want wat als hij terugkomt, hoe keert hij dan weer terug bij zijn gezin? Net zo getraumatiseerd als zijn vader?

Loting
Als het lot, niet geheel toevallig, op hem valt, kan Mark zich opmaken voor een strijd in de hel van Zuidoost-Azië. Bij zijn ouders heerst er naast deze stress ook nog een andere spanning: de dreiging van de Klu Klux Klan. Na menig incident blijft het onrustig en dat terwijl Robert in therapie is. Dat alleen al is een grootse overwinning voor de veteraan en de redding van zijn huwelijk.

Labiel
Helaas gaat er geen nacht voorbij of Hoffman gaat aan op elk vreemd geluid. Overdag volgt hij hypnosetherapie tegen zijn trauma om te achterhalen wat de bron is van zijn nachtmerries. Om dat te weten te komen wil de arts met zijn methode het geheugen van Robert terughalen. De therapie werpt zijn vruchten af, maar des te labieler zal de voormalige piloot de sessies verlaten in de wetenschap dat er al de nodige onrust heerst in zijn leven.

5 sterren-materiaal
Net als in het eerste deel ben ik zeer te spreken over de kwaliteit van het tekenwerk. Olivier Dauger heeft echt iets prachtigs neergezet met Tuskegee Ghost. Op elke pagina blijf je kijken naar de tekeningen, want ergens lijk je iets te missen. De digitale penceelstrepen om de contouren aan te duiden blijken niet nodig te zijn, want het geheel klopt volledig. Dit is buitengewoon indrukwekkend gedaan.

Het scenario sluit naadloos aan aan bij de beelden, want het samenspel tussen beide vormen levert een onderhoudende vertelling op. De traumaverwerking van Robert, het alom aanwezige racisme, de levenslust van Mark en de rol van de vrouwen blijkt cruciaal. Kortom: Tuskegee Ghost is een genot om te lezen.

Anderhalve maand geleden schreef ik over het eerste deel van Tuskegee Ghost en nu is het tweede deel van het tweeluik er al. Uitgeverij Silvester houdt van opschieten. Gelukkig maar, want ik was wel benieuwd naar de afloop.

In de Tweede Wereldoorlog was er een groep piloten, de Tuskegee Airmen, die volledig uit Afro-Amerikanen bestond. Robert Hofman, die de bijnaam Ghost kreeg, behoorde daartoe. Na de oorlog heeft hij een garage en probeert daarmee de kost te verdienen. Maar hij krijgt te maken met racisme en dan wil zijn zoon Mark ook nog piloot worden.

Mark weet niets van zijn vader, maar krijgt van zijn moeder een kistje met papieren en foto's mee. Zo leert hij langzaam zijn vader kennen. Die praat namelijk nooit over de oorlog. Wel heeft hij elke nacht angstdromen, al weet hij niet precies waarom. Wat er precies in het verleden gebeurd is, kan hij zich niet herinneren.
Brandend kruis

Deel 2 van Tuskegee Ghost begint waar deel 1 eindigde: met een brandend kruis voor het huis van Robert Hofman. Racisme viert hoogtij in 1969. Maar er is een buurtwacht en mensen laten zich niet zomaar tot slachtoffer maken.

Ook dit deel kent weer verschillende verhaallijnen: het militante racisme in de jaren zestig en het verzet daartegen; Robert die er met hulp van een therapeut achter probeert te komen wat de oorzaak is van zijn angstdromen; Mark die het verleden van zijn vader wil leren kennen; de oorlog in Vietnam.

Mark wil als piloot naar Vietnam, maar zijn vriendin Jenny is daar tegen. Ze is bang dat hem wat overkomt of dat hij getraumatiseerd terugkomt, net als zijn vader.

Bij alle verhaallijnen loopt de spanning op. Robert besluit om zijn plaats op te eisen in de maatschappij en hij zoekt de confrontaties door een bar binnen te gaan waar een bordje 'Whites only' op de deur hangt. Welke prijs zal hij moeten betalen?
De oorlog begint pas

Hem is duidelijk geworden wat er in het verleden gebeurd is met hem (Ghost) en zijn makker, Shadow. Die oorlog kan hij misschien achter zich laten, maar hij heeft nog een oorlog in het heden uit te vechten. Tegen Mark zegt hij uiteindelijk: 'Mijn oorlog is misschien voorbij... De jouwe begint pas.' Ook Mark heeft nog een strijd te voeren.

De oorlog heeft vader en zoon op hetzelfde spoor gezet. Robert was voor Mark onbereikbaar.

Hij zat zo opgesloten in zijn gedachten, hoog in de lucht, dat hij me amper kon zien, beneden op de grond. Zijn oren suisden zo door het oorlogsgebulder dat hij me amper kon hore. Dat is de reden waarom ik ook altijd graag daarboven wilde zijn... Om bij hem te zijn... Om met hem te vliegen...

Het tweeluik Tuskegee Ghost gaat over trauma's en over racisme. Het gaat maar door en de strijd moet gestreden blijven worden. Aanvankelijk was ik bang dat het alleen maar zou gaan over daders en slachtoffers, waarbij de slachtoffers altijd gelijk hebben. Maar de scenarist Benjamin von Eckartsberg versimpelt niet. In deel 1 liet hij al zien dat Robert in het verleden goede dingen heeft gedaan, maar dat hij het niet voor elkaar krijgt om zijn rol als vader goed te vervullen.

In deel 2 komen we erachter dat Ghost in de oorlog niet alleen maar een held was en dat hij niet altijd de discipline had om zijn taak uit te voeren in dienst van de Airmen. Juist op het gebied van het ouderschap maakt hij vorderingen: er komt toenadering tussen vader en zoon. De vraag is of dat op tijd is.

Ondanks het geweld in dit deel, eindigt het vredig. Dat geeft een prettig gevoel bij het lezen, maar misschien is het ook net iets te zoet. Ook Mark zal nog een hele strijd te voeren hebben, met anderen en met zichzelf.
Tekeningen

De tekeningen van Olivier Dauger hebben geen kaders en geen inktlijnen, zoals bij de meeste strips. De setting is afwisselend: nacht en dag, op de grond en in de lucht, in angstwekkende en vredige situaties. De sfeer is, ook door de inkleuring, steeds goed getroffen.

Tuskegee Ghost is een mooi tweeluik geworden. Je zou het als licht prekerig kunnen zien, maar dat zat me niet in de weg. In ieder geval maakt het oorlogstrauma en racisme zichtbaar en daardoor invoelbaar. Niet alleen Mark heeft nog een strijd te voeren.

https://teunisbunt.blogspot.com/2024/03/tuskegee-ghost-2-benjamin-von.html

Robert was één van de eerste zwarte piloten tijdens WOII: een Tuskegee airman. In 1969 worstelt hij met een knoert van een post traumatisch stresssyndroom dankzij een verdrongen trauma. Bovendien wil zijn zoon piloot worden en staat de Vietnam-oorlog aan de deur. Alsof een ingewikkelde generatiestrijd nog niet genoeg is steekt ook nog eens de Ku Klux Klan de kop op. Prachtig getekend en emotioneel verhaal met maar één minpuntje: sommige scènes gaan er nét over qua pathos en cliché. We vermoeden dat, als de makers één album meer hadden gemaakt om de zaken wat minder oppervlakkig uit te puren, we met een klassieker te doen zouden hebben. Topstrip, daar niet van, maar er had meer in gezeten.

https://9ekunst.nl/2024/03/06/kort-van-stof-februari-2024/