Lynx 01: boek 1

Lynx is een interplanetair agentschap dat moet toezien op dat maatschappelijke ontwikkeling van talloze planeten in het universum geen delicate ecosystemen beschadigt. Dat doen ze in ware James Bond stijl. Een inventieve en spannende plot gaat hand in hand met een originele invalshoek, maar de grootste plus zijn de personages. De chemie tussen agent Bor, een oude brombeer en Agent Pyriev, een verwende rijkeluisdochter, spat van de bladzijden. Bovendien broeit er bij beide agenten allerlei ongein onder hun oppervlakte, zodat ze allesbehalve de tweedimensionale personages blijven die ik net voor u beschreef.

https://9ekunst.nl/2021/05/06/kort-van-stof-april-2021/

Een goed science fictionverhaal laat je net even anders naar de werkelijkheid van je eigen tijd kijken door de zaken net even een andere draai te geven. Een echt goed science fictionverhaal doet dat niet al te nadrukkelijk – daar gaat het vooral om het verhaal, dat best zo vreemd mogelijk mag zijn.

De science fictionstrip Lynx voldoet ruimschoots aan die criteria. We zijn in de verre toekomst aangeland en volgen agent Bor van IDPER, het Interplanetaire Departement ter Preventie van Ecologische Rampen. Hij onderzoekt in zijn eentje planeten in de uithoeken van de Melkweg, en hij ontdekt daarbij regelmatig zaken die sterk aan corruptie en erger doen denken. Daar hebben we de link met het hier en nu al te pakken, want Bor wordt in het begin van dit eerste deel van de reeks Lynx al van een missie afgehaald omdat zijn onderzoek slecht uitpakt voor bepaalde stinkend rijke, invloedrijke ondernemers.

De verwende, ongeduldige en arrogante jonge dochter van een van die rijke mannen wordt vervolgens aan hem toegewezen als partner, en samen gaan ze op pad naar een planeet waar op een geheimzinnige manier vrijwel al het water is verdwenen. Dat verhaal, hoe dat water verdwijnt en op een andere planeet weer opduikt, is volstrekt krankzinnig in de beste science fictiontradities, dus er valt hier genoeg te genieten voor de liefhebbers van buitenissige verhalen. In de loop van het boek komen we er ook achter dat Bor een dramatische persoonlijke geschiedenis achter zich heeft, en dat Annet en haar rijke vader niet bepaald op vriendschappelijke basis met elkaar omgaan. Wat humor zit er ook nog bij, het verhaal is werkelijk fenomenaal mooi getekend en ingekleurd en de cliffhanger maakt wel heel nieuwsgierig naar het volgende deel. Een absolute topper in het genre.

https://www.moorsmagazine.com/cartoons/strips/lynx-boek-1/

Terwijl Perrotin de Franstalige stripliefhebbers al wist te verblijden met een handvol reeksen en op zich staande uitgaves, is de Russische Eremin de nobele onbekende van het tweetal. Met dit eerste deel in de scifi-fantasy-reeks Lynx zetten ze hun gezamenlijke eerste stappen in het nederlandstalig striplandschap. Boek 1 uit de reeks brengt een scifi-setting tot leven die eerder aards aanvoelt en waarbij een futuristisch verhaal over macht en de politieke beïnvloeding van interplanetaire big tech-ondernemingen de plot voortstuwt. Het resultaat is een best wel geslaagde eco-ruimte-avonturen-thriller.

Bij de eerste leesbeurt van deze beeldroman kon ik haast niet anders dan de link leggen met het enorm populaire “Aquablue” en alhoewel quasi geen enkele strip de vergelijking met voorgenoemde titel kan doorstaan, weet Lynx toch heel wat gelijkwaardige elementen aan te voeren. De verhaallijn is strak opgebouwd, de personages werden van net voldoende diepgang voorzien om geloofwaardig te lijken en de dialogen zijn functioneel. Daarnaast laat scenarist Perrotin voornamelijk de illustraties van Eremine het verhalende woord voeren. En net die tekeningen zijn sterk, heel sterk gebracht. Zowat ieder beeldvak wordt netjes voorzien het nodige schaduw- en lichtspel, de contrasten zijn netjes weergegeven en kleuren voelen allesbehalve vlak aan.

“Boek 1” mag dan wel het eerste deel van een reeks zijn, alhoewel er voldoende verhaalelementen voor handen zijn die nog een afsluiting behoeven, leest de strip als een op zich staande publicatie. Met z’n 56 pagina’s is die overigens van gemiddelde omvang en makkelijk op een luie namiddag door te nemen. Helemaal origineel is de opzet van “Lynx” niet echt te noemen, maar dat komt voornamelijk omdat de markt van scifi-ruimte-verhalen nu eenmaal geruime tijd dicht bevolkt is, het is echter een geslaagde samenwerking die ongetwijfeld op heel wat bijval zal kunnen rekenen. Ik ben alvast fan en kijk vol verlangen uit naar het vervolg in de reeks.

In de verre toekomst weten we dat er meer is dan alleen onze planeet Aarde. We hebben meer planeten ontdekt waar leven mogelijk is, iedere planeet heeft zo zijn unieke eigenschappen en wordt bewoond door mensen. Om alles in het gareel te houden zijn er speciale agenten op pad om te zorgen voor evenwicht en balans. Deze worden Lynxen genoemd. Je leert twee lynxen kennen in dit eerste deel van een reeks: de oude, cynische en ontzettend kritische (tegen het conspiracy-theory-aan), agent Bor, en de energieke, eigenwijze en over-het-paard-getilde meisje Annet. Ze worden door het hoofd van het Interplanetaire Departement ter Preventie van Ecologische Rampen (IDPR) aan elkaar gekoppeld en ontdekken al snel dat verschillende planeten uit balans raken. De reden daarvan is terug te leiden naar aarde, waar ineens een wonderlijk geneesmiddel verkrijgbaar is voor ontzettend veel geld. De vraag is: wie heeft dit geneesmiddel ontwikkeld… en hoe wordt de balans in het universum weer hersteld?

De fraaie illustraties in dit album spreken tot de verbeelding. Ze zijn gedetailleerd vormgegeven met uitgesproken emoties in de gezichtsuitdrukkingen – hoewel sommige scènes op het verkeerde moment zijn vereeuwigd, zo lijkt. De omgevingen zijn kleurrijk en divers. Soms wordt er iets te snel geschakeld van de ene naar de andere omgeving, het gemis aan tijdsbesef speelt hier zo nu en dan parten.