Zeven 18: Zeven Superhelden

Hector is een bejaarde man, die een groot deel van zijn leven een superkracht heeft gehad. Hij heeft deze kracht al jaren niet meer gebruikt, maar toch weet de overheid hem op te sporen. Hector moet naar een onderzoekscentrum toe, waar de overheid erachter probeert te komen waar zijn krachten vandaan komen. In dit centrum ontmoet hij vijf andere bejaarden die ook superkrachten bezitten en die maar al te graag willen ontsnappen. Weten de gepensioneerden zichzelf te bevrijden, of is er geen ontsnapping mogelijk?
Zeven reeks doet het weer

De Zeven-stripreeks weet elke keer weer een nieuw onderwerp te pakken en een compleet nieuw concept te geven aan de lezer. Vorige keren waren bijvoorbeeld Zeven Magiërs, Zeven Dwergen en Zeven Draken aan de beurt. Dit keer lees je over superhelden, maar niet de meest gebruikelijke superhelden! Hector en wat andere bejaarden zitten opgesloten in een onderzoekscentrum. Alle superhelden hebben deze krachten gekregen rond de jaren vijftig, maar waarom? Daar probeert de overheid achter te komen. Hector gaat vrijwillig mee naar het centrum, zodat hij zijn laatste dagen kan slijten zonder dat hij moet vluchten. In dit centrum zijn er andere bejaarden met elk hun eigen superkracht, die juist nog vol energie zitten en een uitvlucht zoeken. Het is haast uniek dat superhelden voor deze keer allemaal gepensioneerden zijn, waardoor de strip erg origineel aanvoelt.

De superkrachten van alle personages zijn helaas wel vrij voor de hand liggend. Iemand kan door muren heen lopen, de ander kan onzichtbaar worden en iemand anders heeft juist enorme kracht. Qua krachten ga je dus niet veel nieuws zien, maar de levenslust van de personages is juist ontzettend interessant. Het zijn dan wel bejaarden, maar wel bejaarden die een masker op kunnen zetten en vol trots een cape dragen. Hoewel het onderzoekscentrum streng wordt bewaakt, bedenken ze samen een plan om hun vrijheid terug te krijgen. Ze zijn dan wel oud, maar ze hebben hun moed behouden en zijn listig genoeg om slimme plannen te bedenken.
Strakke lijnen en een goede opbouw

De tekenaars zijn echte superhelden in hun vakgebied, want deze graphic novel weet erg in het oog te springen. Het kleurgebruik is heel passend en weet dezelfde tinten te tonen op een pagina, wat erg aangenaam is om te zien. De lijnen zijn ook erg gestroomlijnd en de personages zijn erg duidelijk uit elkaar te houden. Wanneer de spanningen hoog oplopen wordt de sfeer daar ook goed op aangepast, zodat je steeds meer vastgekluisterd raakt aan deze strip. De spanningsopbouw is daarom ook zeer kloppend. Hector wordt rustig geïntroduceerd en andere personages bouwen met hem een band op, om vervolgens de plannen te bedenken en te realiseren zodat ze kunnen ontsnappen, wat eindigt in een gigantische climax.

Het onderzoekscentrum is nog vrij geheimzinnig en langzaamaan vallen steeds meer puzzelstukjes op hun plek. Een paar plotwendingen zijn perfect getimed en zorgen ervoor dat het verhaal weer een heel andere kant op gaat. Alle beweegredenen van de personages worden steeds duidelijker en zorgen ervoor dat je steeds meer gehecht raakt aan de superhelden. Ze gaan elk op hun eigen manier om met hun superkracht en geven hoe dan ook niet op! Het is haast jammer dat het verhaal hierna meteen eindigt, want bejaarden als superhelden kan iets zijn wat enorm uitgebouwd kan worden.
Conclusie

Zeven superhelden is een origineel verhaal waarin de superhelden oud, maar ijzersterk zijn. De personages zijn erg kenmerkend, de superkrachten die ze bezitten zijn herkenbaar en de tekenstijl oogt erg prettig. Hoewel dit verhaal nog vrij kort is, weet het toch impact op je te maken. In dit verhaal merk je dat superhelden een goed hart hebben, maar dat niet iedereen superhelden kan waarderen. Mocht je twijfelen of bejaarden nog wat pit hebben, dan weet deze strip je in ieder geval te overtuigen dat gepensioneerden nog genoeg heldhaftige trekken bezitten!

Hector Kadinsky wordt op een dag door militairen ontvoerd en naar een zwaar beveiligd onderzoekscentrum gebracht. Hij bezit namelijk een superkracht! Dat geldt ook voor de 5 anderen die er al zitten. Die zijn, net als Hector, allemaal in de zeventig. Ze zijn echter niet van plan de rest van hun leven vast te blijven zitten…

Door Martijn Douma

Want ook al worden ze goed behandeld en zijn ze vrij om te gaan en staan waar ze willen, het is niet prettig om de faciliteit niet uit te mogen en telkens onderzoeken te moeten ondergaan. Om te kunnen ontsnappen aan de beveiligers en zware beveiligingsmaatregelen zullen ze moeten samenwerken. Alleen zal het ze niet lukken: ook superhelden takelen af naarmate ze ouder worden. Dat samenwerken is nog niet zo makkelijk want ze hebben allemaal hun eigen wil en wensen – het zijn net mensen!

Te gevaarlijk
Bovendien is er ook nog het mysterie van de ruimte waar ze geen toegang toe hebben. Ze vermoeden dat daar een van hun oude vrienden opgesloten zit, omdat de onderzoekers hem te gevaarlijk vinden om vrij rond te laten lopen. Dat levert een extra hobbel op weg naar de vrijheid op: ze kunnen hem natuurlijk niet achterlaten. De ontsnapping verloopt helaas niet zoals gepland…

Bejaarde superhelden in verzorgingshuis
Stop een stel bejaarde superhelden-tegen-wil-en-dank bij elkaar in een zwaar beveiligd verzorgingshuis en wat levert dat op? Een atypisch superheldenverhaal! En dat ligt niet aan de tekeningen, want tekenaar Philippe Briones (Dijon, 1970) heeft meegetekend aan comics als X-Men, Web of Spider-Man en Mrs Marvel (allen Marvel Comics), en Suicide Squad, Justice League en Aquaman (allen DC Comics), dus dat is dik in orde.

Gelikt
Geen verhaal dus over mensen in gelikte superheldenkostuums die het kwaad in de wereld bestrijden. Geen superschurken als tegenstanders, geen gevechten waarbij halve steden in ruïnes veranderen of de wereld die gered moet worden. Het decor is vooral het terrein van de onderzoeksfaciliteit en binnen de gebouwen. De tegenstanders worden gevormd door de overheidsorganisatie die ze vasthoudt en, misschien wel, door zijzelf.

Originele insteek
Ook een originele insteek: op één na willen ze hun krachten verborgen houden. Die krachten zijn best recht-toe-recht-aan hoor, maar ze komen met een tol. Verder hebben de superbejaarden ook zo hun ‘normale’ gebreken, die horen bij de ouderdom. De karakters zijn allemaal best goed uitgewerkt en omdat ze allemaal hun eigen motieven hebben levert dat interessante situaties en gesprekken op. Wat meer achtergrond en geschiedenis van de leden van deze groep zou nog wel een wat hebben kunnen toevoegen aan het verhaal. Net als de opzet van het verhaal is ook het einde onverwacht.

Een verrassend, bijna ingetogen, verhaal over gewone bejaarde mensen die toevallig en ongewenst over superkrachten blijken te beschikken.

https://www.striptip.nl/recensies/stripboeken/zeven-superbejaarden-uhhh-superhelden/

Zeven is de overkoepelende titel van een reeks verschillende stripverhalen met één overeenkomst – in elk verhaal spelen zeven figuren de hoofdrol. Elk “seizoen” van de serie bestaat uit zeven delen, en we zijn inmiddels aangeland bij deel 18, middenin het derde seizoen. Het opmerkelijke aan deze reeks strips is dat hoewel de scenarioschrijvers en tekenaars verschillen de kwaliteit constant en onveranderlijk hoog is.

Het nu lopende derde seizoen begon met een fantastische hervertelling van het verhaal van de Zeven Dwergen, maar we hebben ook al Zeven Draken langs zien komen en Zeven schipbreukelingen, en na de Zeven Detectives kwam er zelfs een spin-off met zeven delen waarin elke detective zijn eigen sublieme verhaal kreeg. Er is zelfs plaats voor wat serieuzere verhalen zoals Zeven Broeders, maar met Zeven Superhelden zijn we ook echt bij het superheldengenre uitgekomen, en dan vooral dat van deze tijd, waarin de superhelden van weleer vraagtekens durven zetten bij hun krachten en het nut ervan.

De bejaarde Hector leidt met zijn kat een teruggetrokken bestaan, en als de overheid hem opspoort en dwingt om in een onderzoekscentrum te gaan wonen beweert hij dat hij al zijn krachten al lang geleden is kwijtgeraakt, en dat hij niet meer kan vliegen. In het zwaar beveiligde onderzoekscentrum komt hij er achter dat er meer bejaarden gevangen worden gehouden, allemaal met bijzondere krachten, en die zijn allemaal van plan om zo snel mogelijk te ontsnappen.

Uiteindelijk zal Hector de confrontatie met zichzelf aan moeten gaan en onder ogen moeten zien waarom hij ooit gestopt is als superheld, en hij zal ontdekken dat hij zijn krachten toch nog één keer in zal moeten zetten om de wereld te redden.

Een superheldenverhaal met meerdere lagen, goed verteld, goed getekend, en zeker niet alleen geschikt voor de liefhebbers van Superheldenstrips.

We vonden de reeks Zeven… na zeventien delen wat geforceerd en gezocht overkomen. Maar dit achttiende deel over zeven superhelden kan ons wel weer bekoren. Het gaat over bejaarden met superkrachten, die door de overheid opgepakt worden en in een detentiecentrum opgesloten voor nader onderzoek. Dat pikken de oudjes niet en ze komen in opstand. Een is sterk, een ander kan vliegen en nummer drie is onzichtbaar, maar alleen als ze naakt is. Wat leidt tot grappige situaties. Punt is dat de oudjes iemand met elektromagnetische krachten die in eenzame opsluiting zit, ook mee willen laten ontsnappen. Een strak getekend, vermakelijk verhaal met een verrassende schurk.